Άι λοβ γιου! [✓]

Κεφάλαιο 57

Φτάνουμε στο κλαμπ και ένας κύριος με μεγάλα μπράτσα, γυαλιά και με μαύρο κοστούμι στέκεται έξω από την πόρτα.

Τα γυαλιά γιατί τα φοράει μέσα στο σκοτάδι;

Την ίδια απορία έχω και εγώ Νουλα.

Πάμε να μπούμε και τότε αυτός μας σπρώχνει προς τα πίσω και ο Θωμάς τα παίρνει στο κρανίο.

Θ: Εεε άφησε μας να περάσουμε.
?: Το μαγαζί είναι γεμάτο. Δεν μπορείτε να περάσετε μέσα.
Χ: Μα πόσο γεμάτο μπορεί να είναι Τρίτη ημέρα. Τις καθημερινές δεν έχει κόσμο.

Μένει σιωπηλός και τότε μια παρέα έξι ατόμων μεθυσμένοι όλοι τους βγαίνουν παρταροντας.

Θ: Τώρα που έφυγαν λίγα άτομα μπορούμε να μπούμε.

Λέει ο Θωμάς και πάμε να μπούμε όλοι μαζί αλλά ο κύριος μας σπρώχνει πάλι.

Θ: Τι;
?: Είστε ανήλικοι.
Ρ: Σοβαρά τώρα; Σε τόσα μπαράκια έχω πάει και πότε δεν τους ενόχλησε το ότι είμαστε 16.

Ο κύριος για άλλη μια φορά μένει σιωπηλός.

Λ: Αφήστε το παιδιά πάμε σπίτι.
Ρ: Τζάμπα ετοιμάστηκαμε;
Λ: Ρόζα έτσι και αλλιώς δεν θα καθόμασταν παραπάνω από τις 1 το βράδυ επειδή έχουμε σχολείο. Πάμε σπίτι όλοι μαζί να δούμε καμιά ταινία να αράξουμε.
Χ: Αντε πάμε δεν πειράζει.

Πάμε να φύγουμε αλλά ο Θωμάς δεν κουνιέται.

Ρ: Θωμά έλα.

Του λέω και ρίχνει μια ματιά ακόμα στον κύριο και έρχεται μαζί μας.

...

Μπαίνουμε μέσα στο σπίτι όλοι απογοητευμενοι;

Ρ: Εμείς πάμε να αλλάξουμε. Μωρό μου διάλεξε μια ταινία να δούμε αλλά όχι θρίλερ.
Θ: Εντάξει.

Μου χαμογελάει και εγώ με την Λένα πάμε στα δωμάτια μας να ξεβαφτούμε.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να βγάλω το μακιγιάζ. Πάλι καλά δεν βάφτηκα έντονα και βγαίνει εύκολα.

Βάζω και μια ενυδατική κρέμα προσώπου και βγάζω και τα ρούχα μου και φοράω μια overzise hoddie μπλούζα ⬇

Με ένα μαύρο κοντό σορτσάκι από κάτω που ούτε καν φαίνεται.

Βάζω και τις μακριές μου κάλτσες με πίτσες⬇

Και κατεβαίνω κάτω και πήγενω στο σαλόνι. Η Λένα ήταν είδη εκεί οπότε έκατσα δίπλα στον Θωμά.

Χ: Θα παραγγειλουμε;
Ρ: Εγώ δεν πολύ πεινάω.

Πως και έτσι;

Βουλωστο μην σε παρει και σε σηκώσει!

Λ: Ούτε εγώ.
Ρ: Εσύ μωρό μου πείνας;

Λέω και κοιτάω τον Θωμά στα μάτια.

Θ: Δεν θα με χάλαγε να τσιμπουσα κάτι.
Ρ: Θέλετε να κάνω στο γρήγορα μια μακαρονοσαλατα που την φτιάχνω και ωραία;
Λ: Τώρα μου άνοιξες την όρεξη.
Χ: Ναι κάνε. Θέλω να δοκιμάσω.
Θ: Καλά έρχομαι να σε βοηθήσω.
Λ: Να την βοηθήσεις ή να την καθηστερησεις;

Λέει η Λένα με πονηρό ύφος.

Κάνεις δεν απαντάει και με τον Θωμά πάμε στην κουζίνα και αφήνουμε μόνους τον Χάρη και την Λένα.

Μου το που πάω να ανοίξω το ψυγείο για να βγάλω κάποια υλικά ο Θωμάς κλείνει το ψυγείο και με γυρνάει προς το μέρος του και αρχίζει να με φιλάει στον λαιμό και να με χουφτωνει.

Ρ: Θωμά πρέπει να φτιάξω την μακαρονοσαλατα.

Λέω γελώντας.

Θ: Έλα μωρέ λίγα φιλάκια δεν θα σε καθηστερησουν.

Λέει και αρχίζει να με φιλάει στο στόμα.

Ρ: Το ξε *φιλί* ρω ομ *φιλί* ως *φιλί* πρέπει *φιλί* να...
Θ: Σκάσε και φίλα με.

ΚΑΤ!
Δεν ήξερα τι άλλο να γράψω. Τα νέα σας. Καλά Χριστούγεννα για την Παρασκευή που μας πέρασε και καλή Πρωτοχρονιά για την Παρασκευή που θα μας έρθει. Έτσι όπως το βλέπω καινούργιο κεφάλαιο θα έρθει το 2021!! Αστεράκι αν σας άρεσε το κεφάλαιο και ένα σχόλιο με τις εντυπώσεις σας πλιζ.

Kissakiaa♡♡