Άι λοβ γιου! [✓]

Κεφάλαιο 24

Επιστρέψαμε πίσω στο τραπέζι μαζί με τους υπόλοιπους.

Και μιας που επιτέλους ο Θωμάς μου εκφράστηκε τα συναισθήματα του για εμένα εγώ είμαι μεσα στην τρελή χαρά. Συνεχώς έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά κολλημένο στην μάπα μου και η Λένα απορεί γιατί.

Εννοείται πως με ρώτησε και τις είπα πως χαίρομαι στην σκέψη πως αύριο θα είμαι μαζί με τον Σωτήρη.

Παραγγέλνω δεύτερο ποτήρι βότκα και ο σερβιτόρος μου το φέρνει στο πι και φι.

...

Είμαι πτώμα!

Είναι τέσσερις το πρωί και έχω μεθύσει λίγο. Νιώθω μια ελαφριά ζαλάδα. Τίποτα άλλο.

Η Λένα προτείνει να πάμε σπίτι μιας και είμαι ήδη λίγο ντίρλα και φοβάται μην γίνω παραπάνω.

Την βλέπω να ψηθηρίζει κάτι στο αυτί του Χάρη και αυτός έρχεται προς εμένα.

Χ: Αντε έλα να σε πάω σπίτι.
Ρ: Όχι δεν θέλω. Εσείς θα είστε εδώ και θα καλό περνάτε ενώ εγώ θα είμαι σπίτι; Αποκλείεται!
Χ: Εμείς όμως Ρόζα δεν έχουμε πιει.
Θ: Άσε θα την πάω εγώ και μετά θα πάω και εγώ σπίτι γιατί είμαι κουρασμένος.
Χ: Οκέυ. Να προσέχεις.

Λέει ο Χάρης και φεύγει από κοντά μας.

Ο Θωμάς με παίρνει στην πλάτη του και κατευθύνεται προς τον δρόμο.

Περιμένουμε λίγη ώρα. Εννοείται πως εγώ είμαι ακόμα στην πλάτη του Θωμά.

Ο Θωμάς σταματάει ένα ταξί και με βάζει μέσα. Έπειτα κάθεται και αυτός δίπλα μου και δίνει διεύθυνση στον οδηγό για να πάμε σπίτι.

...

Ο Θωμάς κατεβαίνει από το αμάξι και πάει να με πάρει ξανά στην αγκαλιά του.

Ρ: Άσε με .Θέλω να περπατήσω.
Θ: Δεν θες.
Ρ: Και πως θα μπούμε μέσα στο σπίτι  αφού δεν έχεις εσύ τα κλειδιά.
Θ: Δωσ' τα μου.
Ρ: Χαχα. Όχι.
Θ: Δωσ' τα μου γιατί αν δεν μου το δώσεις...
Ρ: Θα με βιάσεις;
Θ: Άμα δεν είσαι καλό κορίτσι, ναι.
Ρ: Βοήθεια!
Θ: Έλα ρε μωρό μου πλάκα σε κάνω.

Με είπε μωρό του; Με είπε μωρό του;

Με είπε μωρό του! Με είπε μωρό του!

Γιατί χαίρομαι τόσο;

Ρ: Καλά.

Του λέω και του δίνω τα κλειδιά.

Θ: Καλό κορίτσι.

Ξεκλειδώνει την πόρτα και μπαίνουμε μέσα στο σπίτι. Ανεβαίνει τα σκαλιά και ψάχνει το δωμάτιο μου.

Θ: Ποιος είναι το δωμάτιο σου;
Ρ: Αφού έχεις ξανά έρθει στο δωμάτιο μου. Στα ξες ποιο είναι.
Θ: Αυτο δεξιά;
Ρ: Ναι.

Ανοίγει την πόρτα και με ξαπλώνει στο κρεβάτι. Πάει να φύγει αλλά το έχω του είπα:

Ρ: Τι θα φύγεις;
Θ: Ναι μωρό μου.
Ρ: Όντως;
Θ: Θες να κάτσω;
Ρ: Ναι. Να κοιμηθούμε μαζι.
Θ: Δεν γίνεται όμως.
Ρ: Γιατί;
Θ: Γιατί αύριο το πρωί θα έρθει και το άλλο σου αγόρι και δεν νομίζω να θέλεις να μας δεί μαζί στο κρεβάτι ακόμα και αν δεν κάνουμε σεξ.
Ρ: Καλά.
Θ: Εγώ είχα πει πως δεν κάνει να είναι πολλά αγόρια μαζεμένα εδώ μέσα. Δεν με άκουσες.
Ρ: Συγγνώμη μπαμπά.
Θ: Αχ πόσο με άναψες τώρα!
Ρ: Χε χε! Πρέπει να φύγεις τώρα.
Θ: Καληνύχτα.
Ρ: Καληνύχτα μπαμπά.
Θ: Μην μου το κάνεις αυτό.
Ρ: Εντάτσει.

Λέω σαν παιδάκι και φεύγει από το δωμάτιο μου.

Γαμώτο μου λείπει ήδη.

Που να φανταζόμουν σήμερα το πρωί ότι θα τα φτιάξω με τον Θωμά. Αν το ήξερα δεν θα τα έφτιαχνα με τον Σωτήρη και έτσι δεν θα χρειαζόταν να κρυβόμαστε.

Τελικά εγώ και ο Θωμάς μαζί δεν κάνουμε και χωριά δεν μπορούμε.

Ας κοιμηθώ καλύτερα γιατί για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα έχω να παίξω μεγάλο θέατρο.

ΚΑΤ
Oh my god!! Φτάσαμε 300+ αναγνώσεις 😻😻 Πάμε δυναμικά για τις 400; Τι λέτε;
Κάντε σχόλιο και αστεράκι για να φτάσουμε στο τέλος τις ιστορίας. Γιατί τώρα μπήκαμε στο ψητό 😉.
Kissakiaaa ♡♡