Μπαίνω μέσα στο μαγαζί και το πρώτο πράγμα που αντικρίζω είναι ο Θωμάς να περιμένει το ποτό του.
Μόλις ο μπάρμαν του σερβίρει το ποτό τον ευχαριστεί με ένα νεύμα και πίνει μια γουλιά.
Μια κοπέλα ξανθιά με σπαστό μαλλί τον πλησιάζει και τον χαμογελάει.
Ο Θωμάς την δίνει ένα φιλί λίγων δευτερολέπτων στο στόμα.
Μισό. Τι;
Όχι! Δεν μπορεί. Δεν γίνεται να προχώρησε τόσο εύκολα.
Λ: Ήρθες τελικά.
Λέει η Λένα καθώς έρχεται προς εμένα.
Ρ: Ναι. Σκέφτηκα πως καιρό έχουμε να βγούμε όλοι μαζί κάπου έξω οπότε ήρθα.
Λ: Είσαι καλά σε βλέπω κάπως αναστατομένη.
Ρ: Όχι.Λέω και τα μάτια μου βουρκωνουν και δαγκώνω το κάτω χείλος μου.
Λ: Όχι; Τι έχεις;
Ρ: Λένα... χώρισα με τον Θωμά. Έμαθε για τον Σωτήρη.Τα μάτια της γουρλωνουν και αφήνει το στόμα της μισάνοιχτο.
Λ: Και;
Ρ: Άρχιζε να με βρίζει και μετά με χώρισε.
Λ: Για αυτό όλα αυτά τα κλάματα χτες; Και που κλειδωθηκες στο δωμάτιο σου;Νευω θετικά και σκύβω το κεφάλι μου κάτω.
Λ: Ρόζα μου...
Λέει και με αγκαλιάζει.
Λ: Έπρεπε να περιμένεις ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Θα περάσει μην ανησυχείς.
Ρ: Δεν με πονάει περισσότερο που χωρίσαμε. Με πληγώνει που με ξεπέρασε τόσο εύκολα.Λέω καθώς τα δάκρυα μου πλέον κυλάνε σαν ροδάνι και το βλέμμα μου είναι κολλημένο στον Θωμά.
Λ: Τι εννοείς σε ξεπέρασε εύκολα;
Με το κεφάλι μου την κάνω νεύμα να κοιτάξει πίσω της και όταν είδε τον Θωμά με την άλλη την σουπιά να φασωνονται ξαφνιάστηκε και με πήρε άλλη μια αγκαλια.
Λ: Πάμε καλύτερα σπίτι.
Λέει και έτσι κάνουμε.
Δεν θα άντεχα ούτε ένα λεπτό ακόμα να βλέπω αυτό το θέαμα.
Τι της βρίσκει; Είναι μια ξανθιά ψηλομύτα με υπέροχο χαμόγελο και υπέροχα, ψηλά, λεπτά πόδια.
Δηλαδή τι της βρίσκει όχι πείτε μου;
Επειδή είναι εκεί κάνα έξι-εφτά πόντους πιο ψηλή από μένα;
YOU ARE READING
Άι λοβ γιου! [✓]
FanfictionΗ Ρόζα ένα κορίτσι από την Θεσσαλονίκη μετακομίζει μαζί με την κολλητή της φίλη, Λένα σε άλλη πόλη μακριά από τους γονείς τους. Εκεί γνωρίζει τον Θωμά όπου από την αρχή της γνωριμίας τους έχουν μια διαφορετική σχέση. Ανάμεσα τους θα μπει ο πρώην της...