Άι λοβ γιου! [✓]

Κεφάλαιο 22

Τ: Επιτέλους τελείωσε!
Ρ: Γιατί δεν σου άρεσε;
Τ: Δεν είναι ταινία για να κάτσεις να την δεις με την παρέα. Γνώμη μου είναι πως οι ρομαντικές είναι να την βλέπεις με την κοπέλα σου.
Λ: Ωωω! Τι ρομαντικός.
Ρ: Όντως τώρα;
Σ: Συμφωνώ με τον Τεό.
Ρ: Είμαι η κοπέλα σου!
Σ: Ρε μωρό μου αν την βλέπαμε μόνοι μας θα ήταν διαφορετικά. Και που ξες τι θα γινόταν στην συνέχεια;

Μου λέει ο Σωτήρης με πονηρό χαμόγελο. Μπροστά σε όλους!

Κάνω να δω τον Θωμά και ήταν ακριβώς έτσι όπως το περίμενα. Να έχει κοκκινίσει από την ζήλια και θα παίζει με το κορδόνι από την βερμούδα του.

Χ: Η ώρα είναι 10. Τι λέτε να ετοιμαστούμε και να πάμε σε κανένα μπαράκι.
Τ: Το βρίσκω καλή ιδέα.
Σ: Εγώ πρέπει να γυρίσω Θεσσαλονίκη.
Θ: Τι κρίμα!!

Άγριο κοιτάζω τον Θωμά. Γιατί πετάγεται πάντα σαν το καυλομένο πουλί ρε παιδί; Ε όχι πείτε μου;

Ρ: Αν είναι παντελώς εσείς στα σπίτια σας να ετοιμαστείτε και εμείς πάμε πάνω. Σωτήρη μωρό μου τα λέμε!

Λέω και του δίνω ένα φιλί στο στόμα.

Σ: Αύριο το μεσημέρι θα είμαι εδώ. Γειά σας παιδιά! Χάρηκα που σας γνώρισα.
Θ: Εμείς να δεις!

Ε αντε μου στο διάολο! Πουλάς και ειρωνεία παλιό φλώρε!

...

Έχει περάσει μία ώρα που έχουν φύγει τα παιδιά από το σπίτι και εγώ ολοκληρώνω αυτή την στιγμή το μακιγιάζ μου.

Αποφάσισα να μην βάλω κάτι to much αλλά και ούτε κάτι απλό.