EP 30

6.4K 506 97
                                        

[ᴜɴɪᴄᴏᴅᴇ]

ချက်ချင်းပဲ appa ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်မိတယ်။

"Hello appa,jen ကို အခု့ လာ​ခေါ်​ပေးပါ"

"ဟင်...NiNi ချက်ချင်း သွားမလို့လား?lili ဆိုလိုတာ အခု့မဟုတ်ဘူး​လေ။​နောက်မှ"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တို့ က ပြန်ရမှာပဲ မဟုတ်လား?အခု့နဲ့ နောက်ပဲ ကွာတာ​​လေ။အခု့ ပြန်လိုက်တာပဲ ကောင်းပါတယ်။"

သူမ ရှေ့မှာ jen ဆက်ပြီး မ​နေချင်​တော့ပါ။သူမ ရဲ့ အကြည့်​တွေနဲ့ သူမ မျက်ရည်​တွေက jen ကို တွေ​ဝေ​စေတယ်။သူမ ဘာမှ မ​ပြောလိုက်ရ​သေးခင်မှာပဲ jen ခွင့်လွှတ်စိတ်ကို ရယူနိုင်တယ်။

သူမ ကို ကျောခိုင်းလိုက်မိ​တော့ သူမ က အ​နောက်က​နေ လာဖက်ပြန်တယ်။

"NiNi , lili မှားသွားခဲ့ရင် တောင်းပန်ပါတယ်။
NiNi ကို အခု့ချက်ချင်း​ထွက်သွား​စေချင်လို့​ပြောတာ မဟုတ်ပါဘူး"

lili စိတ်​တွေ အရမ်း ရှုပ်​ထွေး​နေတာပဲ NiNi !
NiNi ကို လိုအပ်​နေ​ပေမဲ့ NiNi ကိုပါ စိတ်ရှုပ်​စေချင်ဘူး။NiNi ကို ပျော်ရွှင်မှု မဟုတ်တဲ့ အခြား ဘယ်အရာကိုမှလဲ မ​ပေးချင်ဘူး။

"ရပါတယ်။မင်း မှ မမှားတာ တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူး"

အ​နောက်က​နေ ဖက်ထားတဲ့ သူမ လက်​တွေကို jen ကိုင်ထား​နေမိတယ်။သူမကလဲ jen ရဲ့ ဆံနွယ်​တွေကြားက​နေပြီး jen လည်ပင်း​​လေးကိုလဲ အနမ်း​တွေ ပေး​နေပြန်တယ်။

လွယ်တယ်လို့ပဲ ပြော​ပြော နွေး​ထွေးတဲ့ သူမ ရင်ခွင်ထဲကို ရောက်ကတည်းက jen စိတ်ဆိုးမှု​​တွေ မရှိ​တော့ပါဘူး။

"အခုချက်ချင်း​တော့ မသွားပါနဲ့လား NiNi"

သူမ ဘက်ကို လှည့်ပြီး

"appa ကို လာ​ခေါ်ဖို့ ပြောပြီးပြီ​လေ!
မနက်ကျရင် ကျောင်းမှာ တွေ့ကြတာ​ပေါ့ ။"

".........."

သူမ အတွက် အ​ထောက်အကူ ဖြစ်မလား မသိ​ပေမဲ့ သူမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်း​​လေး​တွေကို နမ်းလိုက်မိတယ်။

သူမ မျက်နှာ​ပေါ်မှာ ပြုံး​ယောင်​လေး သန်းသွားရုံနဲ့တင် jen ကျေနပ်ပါတယ်။

Only One ReasonWhere stories live. Discover now