EP 18

6.8K 561 51
                                        

[ᴜɴɪᴄᴏᴅᴇ]

"မင်းတို့ နှစ်​ယောက် စာသင်ချိန်မှာ ဘယ်​ရောက်​နေတာလဲ?"

lili တို့ ဘာမှ ပြန်မ​ပြောပဲ ခေါင်းကိုသာ ငုံ့ထားခဲ့တယ်။

"ဟူး....မင်းတို့ ပုံစံ ကြည့်ရတာ မေးလဲ ဖြေမှာ မဟုတ်ဘူး။ဒီကွင်းကို ၅ ပတ် ပြေး"

"ရှင်....!"

lili ခြေ​ထောက်က ပြေးရမဲ့ ဒဏ်ကို ခံနိုင်ပါ့မလား?

"ဟုတ် ပြေးပါ့မယ်။"

သူမ က ပြေးမယ်ဆို​တော့ lili ကပါ လိုက်​ပြေးရ​တော့မှာ​ပေါ့။လုပ်တုန်းက အတူတူဆို​တော့ ပြေး​တော့လဲ အတူတူ​ပေါ့။

သူမက​တော့ ပုံမှန် ပတ်​ပြေး​နေ​ပေမဲ့။lili ရဲ့ အရှိန်က​တော့ ပုံမှန်ထက် နည်းနည်း​တော့ နှေးတယ်။

"lili မြန်မြန်​ပြေး​လေ!"

"ရှင်!"

"လာလို့"

"ဟုတ်"

သူမ ဘေးကို မှီ​အောင် ပြေးပြီး

"unnie ဖြေး​ဖြေး ပြေးပါ။lili မလိုက်နိုင်ဘူး။"

"တို့က ပုံမှန်ပဲ ပြေး​နေတာပါ"

တစ်ပတ်ပြီး တစ်ပတ်​ပြေးပြီး သုံးပတ်​​မြှောက် ပြေးပြီးတဲ့ အခါကျ​​တော့

"unnie unnie...lili မ​ပြေးနိုင်​တော့ဘူး"

သူမ က ဆက်မ​ပြေးပဲ မောလို့ ထင်တယ် ရပ်​နေခဲ့တယ်။

"လူငယ် ဖြစ်ပြီး မော နေလိုက်တာ။"

"မဟုတ်ဘူး lili lili"

သူမ တကယ်ကို မော​နေခဲ့တာပဲ။​ချွေး​​တွေနဲ့ အရမ်းကိုလဲ ပျော့ဖက်​နေခဲ့တယ်။

"lili မင်း အဆင်​ပြေရဲ့လား။မင်း တကယ် မော နေတာလား?"

သူမ ရုတ်တရက် လဲ ကျသွားခဲ့တယ်။

"lili...lili....သတိထားအုံး...Ya...lisa...lisa...
လာကြပါအုံး!lisa ya...."

"ဘာဖြစ်တာလဲ?"

"ဆရာ လုပ်ပါအုံး lili လဲကျသွားလို့"

jen ရင်ထဲမှာ ငိုချင်လာခဲ့တယ်။အဲဒီ စိတ်နဲ့ အတူ မျက်ရည်​​တွေပါ ကျလာရပြန်ပြီ။

"lisa...lisa...
ခေါ်လို့ မ​ရ​တော့ဘူး။​ဆေးရုံပို့ရမယ်"

.
.
.
.
"unnie..."

Only One ReasonWhere stories live. Discover now