Patlamış Mısır | Texting

21. Bölüm

Gökçe

Okula hazırlanıyordum. Yine kızlar ile buluşup gidecektik. Onlara mesaj göndereyim diye telefonumu elime aldım ve Emre'den gelen bir mesajı gördüm.

Emre: Gökçe sıçtım yardım ettt!

Gökçe: ne oldu?

Emre: amk bizim eve bir teyze geldi

Emre: tutturdu kızımı sana verecem diye

Emre: şimdi diyor sizi beşik kertmesi yapayım

Emre: yardım et Allah rızası için gökçe

Emre: ben daha çok gencim Gökçe

Gökçe: lan çıksana evden mal

Gökçe: kaç oğlum kaçç

Emre: ya kaçabilsem kaçarım tabi lan kaçamıyorum iştee

Emre: her yerdeler gökçeee

Emre: birden fazla onlar gökçeee

Emre: fatması var ayşesi var gülteni var yardım et hadi ne olurrr

Emre: sardılar her yanımı :d

Gökçe: off tamam dur geliyorum

Saati kontrol ettim. Dersin başlamasına bir saat vardı. Hemen kızlara mesaj attım.

Gökçe: kızlar siz buluşun

Gökçe: biz emre ile geleceğiz

Buse: oo demek fan fin fon yapacaksınız :D

Yağmur: sjxbsjnxksnxksn

Gökçe: dalga geçmeyin be zor durumdaymış

Gökçe: kurtarmaya gidiyorum

Gökçe: okulda görüşürüz

Buse: görüşürüz canım :D

Yağmur: görüşürüz

Çantamı ve ceketimi alıp koşarak evden çıktım. Beni ne bekliyordu kim bilir?

On beş yirmi dakika sonra Emre'nin evine vardım. İçerideki gürültü kapının önünden bile duyuluyordu.

Zile bastım ve bekledim. Emre'nin annesi kapıyı açtığında gülümsedim. "Gökçe hoşgeldin kızım."

"Hoşbulduk Semra Teyze." Geri çekildi. "İçeri gelmez misin canım?" Aslında girmek istemiyordum ama Emre görünürde yoktu. "Tabi." Ayakkabılarımı çıkartıp içeri girdim ve kendimi teyzelerin içinde buldum. Beni gördükleri anda çekirdek çitleme sesleri hariç tüm sesleri kesildi ve herkesin gözü bana döndü.

Bana yakın olan teyze beni baştan aşağı süzdü ve imalı imalı konuştu. "Bu güzel kızımız da kim? Tanıştırmayacak mısın bizi Semra?" Semra Teyze yanıma geldi ve beni tanıttı. "Bu güzel kızımız Gökçe. Emre'nin okuldan..."

Semra Teyzenin lafı yarıda kaldı. Çünkü o sırada elinde sarma tabağı ile Emre koşarak salona girdi ve bağırdı. "Sevgilim! Gökçe benim sevgilim canım teyzelerim."

Ben şok, teyzeler şok, üçlü koltuğun ortasında oturan kız da şok. Demek Emre'ye o kızı düşünüyorlardı.

Emre elindeki tabaktan sarmayı aldı ve ağzıma soktu. "Ye canım. Ellerimle sardım." Mecburen yedim. "Sen ne zamandır sarma sarıyorsun Emre?"

"Bu sabahtan beri canım." Yok valla Emre'nin bir gram aklı vardı. Onu da almışlar.

"Ya bu ne hal böyle abi? Sen ne işlere girdin?" Kolumdan tuttu ve teyzelere gülümsedi. "Biz birazdan geliyoruz teyzelerim. Rukiye Teyze ben gelmeden başlamayın fal bakmaya."

Koşarak odasına çıkardı beni. Her yer darmadağınıktı. "Emre bu ne böyle? Sen ne yapıyorsun?"

"Sorma ya! Korkuyorum kızım. Sanki kızla samanlıkta basılmışım da namusu kirlenmesin diye evlenmem gerekiyormuş gibi."

"Ne saçmalıyorsun ya? Köy dizisi mi çekiyoruz? Hadi hazırlan gidelim. Yeter bu kadar yaygara." Tam arkama döndüm gidecekken koştu ve kapıya yaslandı. "Olmaz Gökçe! Beni kurtarman lazım."

"Lan zaten sevgilim dedin milletin içinde! Daha ne istiyorsun?"

"Gökçe sevgili yetmez bunlara. Evlen benimle!" O anki şokla ağzımdan bir "Çüşş!" çıktı.

Ne dediğini farkedince kafasına vurdu. "Ya öyle değil! Masuscuktan yani."

"Emre kafana saksı mı düştü? Ya da bu teyzeler sana büyü mü yaptılar?" Gözlerini devirdi. "Hayır bak ciddiyim. Bu teyzeler bizim köyden geldiler. Çok iyi tanıyorum hepsini. Beni o kızla evlendirmeden gitmezler."

"Ya yirmi birinci yüzyıldayız görücü usülü mü kaldı? Ayrıca senin daha yaşın kaç? Sen kendi çamaşırlarını yıkayamıyorsun daha ne evlenmesi?"

Güldü. "Evet haklısın ama çamaşırlarımı o kız yıkayacak zaten." Gözlerimi devirdim. "Sağol ya. Şu anda çok gerekli bir bilgiydi."

"Tamam tamam kızma. Bak sadece benimle nişanlı numarası yapsan yeter. Kaç yıllık arkadaşız Gökçe? Benim için bunu yapmalısın. Okula gideceğiz zaten sonra hemen. Lütfen." Gözlerini doldurup kendini acındırmaya başladı.

Çok saçma bir fikirdi ama Emre'yi de yarı yolda bırakmam tabiki. "Tamam. Ama hızlı olacağız. Çok uzun süre sürdüremem." Hemen boynuma atladı. "Sen birtanesin be!"

"Tabiki öyleyim. Hadi şimdi üzerini değiştir. Seni aşağıda bekliyorum."

"Tamamdır. Hemen geliyorum." Odadan çıkıp tekrar aşağı indim. Semra Teyze beni görünce gülümsedi ve yanına gelmemi işaret etti. "Gökçe gel kızım. Otur bizimle." Ne kadar istemesem de Semra Teyzenin yanına gittim ve oturdum.

Herkesin gözü benim üzerimdeydi. Özellikle de o kızın. Hayır kendini ne zannediyorsa?

Bir teyze lafa girince ona döndüm. Sarışın kısa boyluydu. "Eee kızım sizin iş ciddi mi?"

"Hangi iş teyzeceğim?"

"Hangi iş olacak canım? Emre ile olan iş. Evlenmeyi planlıyor musunuz? Yani eğer ciddi değilseniz biz kendisine Defne kızımızı düşünüyoruz." Kafası ile gözlerini benden ayırmayan kızıl kızı gösterdi. Gıcık oldum. Ukala teyze.

Tam cevap verecektim ki Emre koşarak geldi. "Aaa tabi ki Fatma Teyze. Sözlüyüz biz zaten." Bana yaklaştı ve önümde diz çöktü. Yuh Emre! Cebinden çıkardığı ince söz yüzüğünü parmağıma taktı ve ayağa kalkıp yanıma oturdu. "Yüzüğünü odamda unutmuşsun canım." Onda da aynı yüzükten olduğunu farkettim.

"Kendi aramızda ufak bir şey yaptık. Okul bitince evleneceğiz kısmetse." Yuh ya yuh! Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. Hayır sanki her şey normalmiş gibi davranıyordu. Halbuki boktan bir durumun içindeydik şu anda.

Defne çok sinirlenmişti. Ayağa kalktı ve mutfağa gitti. Teyzelerin de yüzleri buruştu. Ağlayın moruk teyzeler!

"Neyse artık biz kalkalım. Okula yetişmemiz gerekiyor." Emre ayaklandı ve elimden tutup beni de kaldırdı. "Rukiye Teyzem bir ara bakarız seninle artık falı. Diğer teyzelerim sizleri de öpüyorum. Sarmaları bitirin. Görüşmek üzere." Kapının yanındaki çantasını aldı ve hemen kendimizi dışarı attık.

"Ohh!" dedim direkt. "Kurtulduk be!" Çantasını sırtına taktı. "Evet Emre de bu yüzükler ne?"

"He o duruyordu öyle bizim odada. Gerçek değil ama merak etme."

"Odanda söz yüzüğünün ne işi var?"

"Hiçbir fikrim yok ama şu anda tek bildiğim okula geç kalıyoruz."

"Ah evet! Koş koş!" Durmadan koşmaya başladık. Güne hareketli başlamıştık kim bilir okulda neler olacaktı?

Ben bu bölümü yazarken gülmekten öldüm açıkçası. Umarım siz de eğlenmişsinizdir :D