Bölüm 17/👨‍✈️🍓👩‍💼

34.6K 2.3K 360
                                    

Bölüm ithafı: Rojinhayal

Yazım yanlışları için özür dilerim. ❤

Keyifli okumalar iki gözümün çilekleri 🍓

İnsanın canı yanarken aldığı nefes bile fazlalıkmış. Başkalarından duyup empati kurduğumuz şeyler aslında en çok yaşayınca anlam kazanıyormuş. Bize dayatılan hayatın bedelini yine biz ödüyorduk. Kırgındım, kızgındım bunları yaşamama sebep olan herkese küskündüm. İçimdeki küçük kız çocuğu öyle bir çekildi ki kabuğuna, minicik kalbini yaslara boğdu. Halbuki susmasa belki de derdine dermanı bulacak.

Öğlen Seher'in bizi öyle görmesiyle içim kötü olmuştu. Arkasına bile bakmadan koşarak gittiğinde Alpay'a bizi gördüğünü söyleyememiştim. Herkes şen şakrak eğlenirken Seher bir süre ortada görünmemiş gideceğimize yakın çıkıp gelmişti. Ona yakınlaşmaya calışmıştım ama geldiğimizden beri benimle doğru düzgün konuşmadığı için nasıl davranacağımı da bilmiyordum. Ta ki onun benim yanıma gelmesiyle her şey değişti. Yüzümde günlerdir geçmeyen mutluluk gülümsemesiyle akşam üzeri eşyalarımı toplamak için odaya girdiğimde çıkışım girişim gibi mutlu olmamıştı. O anlar tekrar gözümde canlanırken başımı hareket eden arabanın camına dayadım.

4 saat önce

Açılan kapı ile yönümü o tarafa çevirdim. Sabah kalbi o kadar çok kırılmıştı ki ne kadar kızsam da onun için üzülmüştüm. Bu hikayede onunda suçu yoktu, gönlüne söz geçiremezdi ya. Hem şimdi yanıma gelmişse bir adım atmış demektir. Bende onun adımına karşılık on adım atardım. Kırgın, kızgın ayrılmazdık.

"Konuşalım mı?" Dedi beklemediğim kadar soğuk bir sesle. Sanırım benim tepkilerimden önce, her ihtimale karşı bu sertlikle kendini korumaya alıyordu.

"Gelsene" dedim sıcak tutmaya çalıştığım sesimle. Yüzümde bir tebessüm yatağın karşısındaki koltuğu işaret ettim.

İçeriye girip kapıyı kapatınca oturmak yerine tam karşıma dikildi. Bir süre gözleri yüzümde dolandı. Sonra alaylı bir gülüş belirdi.

"Şimdi sen" dedi tek kaşı havada küçümser gibi. "Alpay'ın senin gibi biriyle evleneceğini mi düşünüyorsun"

Hiç beklemediğim bu sözler karşısında yüzümdeki tebessüm silinmiş, zorlukla yutkunmuştum.

"Anlamadım" dedim kaşlarım çatılırken.

"Anlamadığın için buradasın zaten" diyerek bir adım daha attı. Boyu benden kısa olduğu için yanıma yaklaşmasıyla bakışlarımı biraz daha eğdim.

"Ne demek istiyorsun?"

"Alpay sana hiç evlilikten bahsetti mi?" Diyerek soruma karşılık bir soru sordu. Tepki veremedim, biz daha önce hiç evlilik hakkında konuşmamıştık. Hem biz daha ne kadardır birlikteydik ki bunları konuşalım. Lakin şimdi düşününce ufacık bir iması bile olmamıştı. Bu durum garip bir şekilde canımı sıkmıştı.

İki Gözümün Çileği🍓 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin