Bölüm 24/👨‍✈️🍓👩‍💼

30.1K 2K 505
                                    

Bölüm ithafı: BktTrn06

Keyifli okumalar iki gözümün çilekleri.🍓

Aralık kapıyı biraz daha itip açtığımda kapının eski olmasından sebep kulak tırmalayan, rahatsız edici bir ses çıktı. Alpay kapının tam karşısında kalan masaya yaslanmış bir elinde telefon varken diğer eliyle sandalyenin kenarını oynuyordu. Göz göze geldiğimiz anda yüzünde beliren gülümsemeyle sandalyeyi tutan elini bana doğru uzattı. Onun davetine hiç düşünmeden karşılık verip hızlı adımlarla yaklaşıp kollarının arasına girdim. Sardı sarmaladı tüm bedenimi, o sardıkça bedenim daha çok yerleşti yuvasına.

"Ben yarın çocuğun aile bilgilerini gönderirim sana Gülşah teyze. Konuşuruz yine."

"...."

Gülşah annemin ne dediğini duymuyordum ama bir tarafımda çokça merak ediyordu. Bu saatte, Gülşah annem ve Alpay kimin ailesi hakkında konuşuyorlarsa önemli olmalıydı.

Başımı hafif arkaya doğru atıp yüzüne baktım. Alpay'ın gözleri bana kilitlenmiş gibiydi. O anda tüm düşünceler uçtu aklımdan bir tek mavi gözlerim esareti kaldı geriye. En derinlerinde kendimi gördüğüm, içinde boğulduğum okyanus mavisi gözler. Ayak parmaklarımın üzerinde yükselip alt dudağı ve çenesi arasında ki boşluğa dudaklarımı bastırdım, eli belimde biraz daha sıklaştı. Dudaklarımı teninden ayırmadan yanağına küçük bir öpücük daha bırakıp geri çekildim.

"Evet" diyerek onay verdi telefondaki konuşmaya, yüzüme doğru yaklaştı. Bir eli belimde, gözleri gözlerimde gelecek teması beklerken sıcak dudakları alnıma dokundu. Bedenime bir titreme geldi. Gözlerim kapandı. Ruhum tüm kapılarını açtı bu ana. Bütün temasları yakıyordu ama alnımdan öptüğü her sefer kendimi gökyüzüne ait bir bulut gibi hissediyordum. O gökyüzü ben gökyüzünün ortasında bir bulut parçası.

"Görüşürüz Gülşah teyze."

"...."

"İyi geceler."

Telefonu kulağından çekip hiç bakmadan tuş kilidini kapatarak cebine koydu. Diğer elini de belime sarıp rahat bir pozisyona geçti.

"Gülşah annem miydi?" Cevabını bildiğim bir soruydu ama sormak istemiştim.

"Evet güzelim."

"Bir sorun mu vardı? Kimin ailesini buldunuz?"

"Sorun yok güzelim, yurtta bir çocuğun ailesini bulmak için yardım istemişti."

"Yaa, hangi çocuk?" Çocukların neredeyse hepsini tanıyordum. Birkaç yıldır yeni gelen çocuklarla da tanıştığımız vardı. Gülşah annem önemli olmadığı sürece böyle bir olaya el atmazdı, kimsenin ailesini bulmaya çalışmazdı.

"Yurda yeni gelmiş." Dedi bir elini yanağıma çıkarıp baş parmağı ile okşadı. Yakınlığımız arttıkça sıcak nefesi saçlarımın arasında dağıldı. Tam tekrar soru soracaktım ki fırsat vermeden devam etti. "Bırak şimdi bunu, özledim seni." Baş parmağı hala yanağımdayken diğer parmakları saçlarımın arasına karıştı. "Sen özledin mi?" Derken sesinde sadece ikimizin anlayacağı bir etki vardı. Oynak Hümeyra teptiği horonlar yetmiyormuş gibi, mikrofonu elinde ses ayarını sonuna verdi. Çocukları pistten alalım diyerek uyarısını yapıp girdi şarkıya.

Davullar çalmayınca
Düğünler olmayınca
İnsan yare doyar mı
Sarılıp yatmayınca

Şarkıdaki ima Alpay'ın sesinden daha imalıydı. Yüzümü boynuna gömdüm, dudaklarımdan bir kıpırtı dökülürken gözüm parmağımdaki yüzüğe kaydı. Aynı anda devam etti şarkıya oynak Hümeyra, vazgeçmeye niyeti yoktu.

İki Gözümün Çileği🍓 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin