Bölüm 8/👨‍✈️🍓👩‍💼

45.2K 2.6K 307
                                    

Keyifli okumalar iki gözümün çilekleri.🍓

7 yaşımdayken yurtta çalışan iki ablayı konuşurken duymuştum. Biri diğerine nişanlısını anlatıyordu. 'Ona çok aşığım, bakışını, gülüşünü ona ait her şeyi seviyorum' demişti. Birinin bakışını sevmek nasıl olur diye saatlerce düşünmüştüm. Mesela sınıf arkadaşım Kübra'nın gülüşü hoşuma giderdi dişlerini göstererek kocaman güler, bazen sesli kahkaha atardı. Ama gözleri aynı benimki gibiydi farklı bakmazdı. O gün yurtta herkesin gözlerine bakıp bakışını sevebileceğim birini aramıştım bulamayınca da üzülüp bahçedeki büyük ıhlamur ağacının altında saatlerce oturmuştum.

O gün beni ağacın altında gören Gülşah annem yanıma gelip oturmuş saçlarıma bir öpücük bırakıp geri çekilmişti.

"Neyin var Hümeyra, öğlen yemeği de yememişsin. Hasta mısın?" Dedi sağ yanağımı okşarken.


"Değilim" dedim kocaman açtığım gözlerimle gözlerinin içine bakarak, ama Gülşah annemin gözleri de aynı bakıyordu. Hayal kırıklığı ile oflayıp yerdeki çimenlere indirdim bakışlarımı.

"Neden öyle baktın bana kuzum. Benimle her şeyi paylaşabilirsin."

"Gülşah anne" dedim bakışlarımı tekrar ona doğrultarak.

"Efendim."

"Bakışı güzel birini nasıl bulurum."

Anlamamış ifadeyle yüzüme baktı. Elini yanağımdan çekip çenesinin altına koydu. Ben sabırsızlıkla ondan gelecek cevabı beklerken Gülşah annem ne dediğimi anlamamış olacak ki yüzüme dikkatlice baktı.

"Nereden çıktı şimdi bu güzel kızım?"

"Figen abla dedi ki nişanlısına çok aşıkmış, gülüşünü, bakışını çok seviyormuş. Ben herkese baktım ama bakışı güzel birini bulamadım. Bana yardım eder misin?"

Gülşah annem önce duraksadı sonra kocaman bir kahkaha attı. Gülmesini durdurup beni oturduğum yerden kaldırıp kucağına oturttu. Saçlarıma tekrar bir öpücük kondurup bir eliyle okşamaya başladı.

"Biraz önce benim gözlerime de o yüzden mi baktın?"

"Evet" dedim cılız sesimle.

"Herkes aynı bakar Hümeyra. Birilerinin gözlerine bakarak aradığın kişiyi bulamazsın."

"Nasıl bulacağım peki?"

"Zamanı geldiğinde onu önce kalbin bulacak." Dedi sağ eliyle kalbimin üzerine dokunarak.

"Peki zamanı ne zaman?" Gülşah annem tebessüm edip beni göğsüne iyice bastırdı.

"Bunun için biraz daha büyümen lazım Hümeyra. Sana tam bir zaman veremem ama kalbin onu gördüğünde bir kuş gibi kanat çırpacak. İşte o zaman ona ait her şeyi seveceksin. Bakışını da. Şimdi arasan da bulamazsın o yüzden sabret güzel kızım, kalbin onu bulana kadar sabret."

Başımı göğsünden kaldırıp düz bir ifade ile yüzüne baktım. Sonra kocaman gülümseyip ellerimi boynuna dolayıp sıkıca sarıldım. Hiç bekletmeden karşılık verip sıkıca sardı küçük bedenimi.

"Kalbim onu bulduğunda sana haber veririm" dedim kulağına yaklaşıp fısıldayarak.

Neredeyse 20 yıla yaklaşmıştı. Yedi yaşındaki Hümeyra, sen o güzel bakışları ne çok aramıştın. O gün Gülşah annemden aldığım cevapla gözlerimden aldığım ipleri kalbimin ortasına bırakmıştım. Yıllar içinde daha iyi anlamıştım Gülşah annemin anlattıklarını, o bakışları önce kalbim görecekti. Görüp kanat çırpacaktı.

İki Gözümün Çileği🍓 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin