Bölüm ithafı: Tutaste53 ❤
Bölüm sınırı: 415 vote
Yazım yanlışları için kusura bakmayın.❤
Keyifli okumalar iki gözümün çilekleri. 🍓
"Biz kalkalım artık Gülşah hanım, sizlerde yol yorgunsunuz dinlenirsiniz"
Annemin müsaade isteyip ayağa kalkmasıyla Alpay'da kalktı. Yiğit oturduğu yerden milim kımıldamazken Alpay ayağına bir tekme daha attı.
"Kalk lan"
"Siz gidin komutanım ben biraz daha buradayım."
"Seni bu evde bırakan Alpay'ı si.." konuşmasını tamamlamadan dişlerini sıkarak bizim olduğumuz tarafa baktı. İki annem aralarında bir şey konuşuyorlardı ki olan bitenin farkında değillerdi. Ama biz kızlarla dikkatle ikisini izliyorduk. Bizde olan bakışlarıyla mimikleri gevşeyip dudaklarında hafif bir tebessüm belirirken tekrar Yiğit'e baktı. "Sevsinler" dedi dişlerinin arasından tıslar gibi.
Yiğit Alpay'ın ciddiyetini anlamış olacak ki ellerini bacaklarına koyarak kalktı.
"E gidelim o zaman" dedi halinden hiç memnun değil gibiydi. Biz onların bu halleriyle eğlenirken annemin adımı seslenmesiyle ona döndüm.
"Hümeyra"
"Efendim anne"
O kadar rahat anne diyordum ki sanki doğduğum günden beri anne diyor muşum gibi ağzımdan çıkıyordu.
Cevap vermemle annemin yüzünde kocaman bir gülümseme belirirken Alpay ellerini cebine koyarak gülümsedi. Galiba anne demem hoşuna gidiyordu."Kızım yarın kahvaltıyı bizde yapalım"
Soru sorar gibi değilde öyle olmasını ister gibiydi. Ben cevap vermeden Gülşah annem konuştu.
"Hiç zahmet etmeyin Asiye hanım."
"Zahmet ne demek, çok mutlu olurum." Diyerek Gülşah annemde olan bakışlarını Yiğit'e çevirdi. "Yiğit oğlum sende gel, sonra Alpayla gidersiniz."
"Gelmem mi Asiye sultan sabahtan kapıdayım. Gelirken ekmekleri de alırım"
Annem küçük bir tebessümle karşılık verirken Gülşah annem başını iki yana sallayıp gözlerini devirdi.
"Yedisinde ne ise yetmişinde de odur atasözünün canlı örneğisin Yiğit ağabey" Gizemin gülerek söyledikleriyle Yiğit kaşlarını çatarken Alpay'da gülüyordu.
"Sende hiç değişmemişsin be süslü"
Yiğit süslü derken öyle çok bastırmıştı ki bu sefer onun gülüşüne Meryem eşlik etmişti.
"İlk günden başlamayın"diyerek araya girdi Gülşah annem. Gizem ile Yiğit'in sözlü kavgalarına biz alışıktık ama dur demezsen ileriye gittikleri zamanlar çok olmuştu. Ama emin olduğum bir şey vardı ki biz Gülşah annem dahil herkes bu tatlı atışmaları özlemişti. Öyle olmasa Sibel'in yüzü huzurla gülmezdi.
Ayaküstü ettiğimiz kısa muhabbetle yarın kahvaltıyı annemlerde yapmayı kabul etmiş onları kapıya kadar geçirmiştik. Gülşah annemin kapıyı kapatmasıyla bakışları bize kayarken hepimiz gözlerimizi kaçırıp ondan önce içeriye geçmiştik. Sibel başına gelecekleri bildiğinden hızlıca boş çay bardaklarına yönelip toplamaya başladı. Ne kadar komik bir halde olsa da aynı şeyleri birazdan bende yaşayacağım için tüm kahkalarımı içime attım.
"Sibel"
Gülşah annemin sesiyle Sibel'in elleri titremeye başladı ki bardağı tepsiye koyarken net belli oluyordu. Aslında titremesi korkudan değil utandığından kaynaklıydı. Yoksa Gülşah annem hiçbir zaman bizim özel hayatımıza müdahale eden biri olmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Gözümün Çileği🍓
ChickLit"Başka bir kadın oldu mu?" Güldü. İlk kez bu kadar içten, bu kadar nefes kesici güldüğüne şahit oluyordum. Bu gülüş öyle çok işlemişti ki gözlerime aklımdan her şey silinse bir tek bu gülüş kalırdı. "Sence" dedi burnunu burnuma sürterek "Sence olm...