Reyyan'dan
Annemden adetâ kaçarcasına odama gittim.Cebimdeki telefonu çıkarıp SEVGİLİM💖 kişisini aradım.Sanku benim aramamı bekliyormuş gibi saniyesinde telefonu açtı.
Miran:Nerdesin güzelim.Saat kaç oldu yoksun.
Reyyan:Miran akşam Yaren'i istemeye gelicekler.Ben de onları alışverişe götürcem. Şirkete uğramaya çalışırım ama zor.
Miran:Hadi bee.Neyse canım.Kendine elbise alırsan çok açık alma olur mu?
Reyyan:Senin kadar kibarca kıskananı görmemiştim. Hadi annem sesleniyo bayy.
Miran:Görüşürüz meleğim.
Telefonu kapatıp dolabıma ilerledim.Hâlâ pijamalarımla olduğumdan üzerimi değiştirip bel çantamın içine telefonumu arabamın anahtarını ve cüzdanımı koydum.Üzerime ceketimi alıp odadan çıktım. Tahmin edileceği üzere Yaren daha inmemişti.Merdivenleri inip annemle yengemin yanına vardım.Yengemin yüzü düşmüştü.
Reyyan :Asma yüzünü yengeee.Tamam ne güzel kızın sözleniyor.
Zehra:Sen nasıl bu kadar rahat olabiliyosun ki.Handan amcanı aradığında amcan demediğini bırakmadı.Üzerine bide yengeni suçladı sahip çıkamadın bir kıza diye.
Reyyan :Ne yapayım anne ha?Ne yapmamı istersin?Allah aşkına herkes iyi hoş ama olay erkek kız ilişkisine gelince böyle oluyo.Söyle ne dersen yapcam.Bende yüzümü asıp Yaren'in moralini daha mı bozayım.
Annem söylediklerim karşısında birşey söyleyemedi.Ben de sinirle arabama ilerleyip sürücü koltuğuna yerleştim.Yaren'in de gelmesinin ardından annemlerde arabama doğru geldi.Yaren ön koltuğa annemle yengemde arka koltuğa oturdu.Kapılar kapanınca arabayı çalıştırdım ve Azat'la gittiğimiz abiyeciye sürdüm.
Kısa sürede abiyecinin önüne geldik ve arabadan indik.Yaren artık mutluydu.Sevdiği adam ile sözlenecekti sonuçta. Ben de onun mutluluğu ile avunuyordum.Başka çaremiz yoktu çünkü. Dedemin lafı üzerine laf söylenmezdi.
Yaren önden abiyeciye ilerlerken ben de annem ve yengemin koluna girdim.Yaren içeri girince onları durdurdum.
Reyyan:Allah adını verdim asmayın yüzünüzü.Kızın yüzü sabahtan beri anca güldü.Bozmayın hevesini.
Yengemle annem birşey demeden içeri girdiler.Bende hemen arkalarından.Yaren çoktan elbiselerin arasında kaybolmuştu.Onu bulduğumda mavi diz boyu bir elbiseye bakıyordu.
Reyyan:Çok beğendin herhalde.
Yaren:Eh işte. Güzel değil mi?
Reyyan:Güzel tabi kuşum.Hadi dene bakalım.
Yaren:Sen?
Reyyan:Ben bulurum kendime birşeyler.Hadi çabuk.
Yaren heyecanla kabine girdi.Ben de arkalarda toz pembe bir elbise buldum.Bedenini bulup annemlerin yanıma gittim.
Reyyan:Nasıl?
Ikisi de güzel diyip geçiştirdiler.Çok sinirleniyordum artık. Ellerinden birşey gelmeyeceğini gayet iyi biliyorlardı.
Yaren üzerinde elbisesi ile yanımıza yaklaştı.
Yaren:Nasıl olmuş?
Reyyan:Harikaa.Dimi anne.
Zehra:Güzele ne yakışmaz.Çok yakışmış.
Handan:Çok güzel olmuşun kızım.
Yaren söylenilenlerden tatmin olmuşcasına kabine girdi ve kısa sürede eski kıyafetleri ile çıktı.Elinden elbiseyi alıp kasaya ilerledim.Hem benimkini hem de onunkini kasiyere verip cüzdanımdan kartımı çıkardım.Ödemeyi de yapıp yanlarına döndüm.Birlikte arabaya ilerledik ve bindik.
Reyyan:Hadi size yemek ısmarlıyım.Ne yesekk?
.
.
.
.
Evet yeni bölüm geldi.Umarım seversıniz.Iyi okumalar😚😚
