Reyyan'dan
Çektiğim fotoğrafı Azat ve Yaren ile olan sohbet grubuna attım.Yaren'den anında geri dönüş gelmişti.
~Mesajlaşma~
Sis💜:Kızım harika olmuşsun.
Ben:Sağol canım😻
Yakışıklım❤:Sanki fazla açık değil mi?
Ben:Of Azat off.
Yakışıklım❤:Neyse.Iyi eğlenceler.
Sis💜:Bal küpüm iyi eğlenceler.
Ben:Öptüm😙😙
~Mesajlaşma Son ~
Mesajlaşma kısımdan çıkarken Sevgilim💖 yazısını gördüm. Geldiğine dair bir mesaj atmıştı.Yatağımın üzerine yerleştirdiğim beyaz boleroyu giyip hızla odamdan çıktım.Avluya indiğimde babam ile annem kapıda birisi ile konuşuyordu.Kim olduğunu göremiyordum ama içimden bir ses Miran ile konuştuklarını söylüyordu.Dikkatle merdivenleri inip yanlarına vardım.Tahmin ettiğim gibi Miran ile konuşuyorlardı.Beni ilk fark eden babam oldu.Üzerime bir göz gezdirdi.
Hazar:Bu ne güzellik kızım.Maşallah.Aynı senin gençliğin demi Zehra'm.
Zehra:İlahi Hazar.Ben nere yavrum nere.
Hazar:Olur mu öyle şey.
Reyyan:Anne baba bunu daha sonra konuşsanız.Bu ayakkabılar ile daha fazla ayakta duramayabilirim.
Hazar:Tamam kızım tamam.Hadi bakalım.
Babama yaklaşıp yanağından öptüm.Hemen ardından da annemin. Miran hayran bakışlar ile beni izlerken utançla kafamı öne eğdim ve ön koltuğa yerleştim.Miran da sürücü koltuğuna yerleşince babam cama eğildi.
Hazar:Miran geç kalmayın oğlum.
Miran:Tamam Hazar Bey.
Miran arabayı çalıştırıp sokaktan çıkarken bir yandan da bana bakıyordu.
Reyyan:Bakıp durma.
Miran:Böyle bir manzaraya nasıl bakmam ha?
Reyyan:Miraaann!
Miran:Ne Miran Miran.
Anlamıştım onunla başa çıkamayacağımı.Susup kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım.Bir süre sonra araba çok şık bir restorantın önünde durdu.Bir vale bize yaklaşırken Miran arabadan inip anahtarı valeye verdi ve kapımı açıp elini uzattı.Elini sıkıca tutup koltuktan kalktım ve koluna girdim.Miran bir yandan beni süzüyor bir yandan yürüyordu. Restorantın kapısına geldiğimizde görevli güler yüz ile bizi içeri davt etti ve masamızı gösterdi.Miran oturmam için sandalyemi çekince ben de oturdum.O da hemen karşımdaki yerini aldı.Oturmamızın hemen ardından garson geldi.Güler yüzle menüleri bize uzattı. Ben menüyü incelerken Miran kararını vermiş beni bekliyordu.Ben de kararımı verince ikimiz de istediklerimizi söyledik.Garson elindeki not kağıdına siparişleri yazdı.Menüleri de alıp gitti.
Miran:Bu günleri o kadar çok bekledim ki..
Reyyan:Allah aşkına Miran tanışalı daha 2 ay anca oldu.
Miran:Sen beni tanımıyordun ama ben seni tanıyordum. Tanımaklada kalmayıp seviyordum.
Reyyan:Ciddi misin?Ne zamandan beri?
Miran:Hmmm.Şöyle bir düşünecek olursam yaklaşık 3 senedir.
Çok şaşırmıştım.Nasıl olur da fark etmezdim.
Reyyan:N-neden söylemedin bana?
Miran:Söyleseydim ne değişecekti ki?
Reyyan: Değişmeyeceği ne belli?
Miran:Ne demek ne belli?
Reyyan:Dalga sırası değil Miran.Sen beni 3 senedir seviyorsun ve benim ruhum dahi duymamış bunu.Hadi olsaydı da beni birine verselerdi.Napıcaktın.
Miran:Sen kimsenin seni istemediğini mi sanıyorsun?Sadece sizin sokaktan 4 kişiyi dövmekten beter ettim seni isteyecekler diye.
Reyyan:I-inanamıyorum sana.
Miran:Eee Reyyan Hanım.Bizim de kendimize göre bir takım önlemlerimiz var.
Reyyan:Gerçekten ağzım açık dinliyorum seni şuan.
Miran:Aşkım.Bak yemeğe geldik.Bunu daha sonra konuşsak.
Reyyan:Iyi bari.
Telefonumun titreşimi ile gözlerim Miran'dan ayırdım. Çantamdan çıkarıp kimin aradığına baktım. Ana Kraliçe💞 arıyordu.Birşey olmasa aramazdı beni.Telefonu açıp kulağıma götürdüm. Miran da beni izliyordu.
Reyyan:Anne?
Zehra:Kı-kızım d-ded-en.
Ağlıyordu. Hıçkırıklarının arasında dede sözünü anlamıştım sadece.
Reyyan:Ne oldu dedeme.
Zehra:........
Reyyan:Susma anne.Ne oldu dedeme.
Zehra:Kalp kr-izi geçirdi.
Yüzümün aldığı hali tahmin dahi edemiyordum.Donup kaldım.Miran bir yandan annem bir yandan konuşuyordu ama ne dediklerini algılayamıyordum. Miran önündeki bardağa su doldurup bana uzattı ve elimdeki telefonu alıp annem ile konuşmaya başladı.Elim titreyerek sudan bir yudum içtim.Gerçek olmaması için dua ediyordum.Miran annemden olayı anlayınca hızla ayağa kalktı.Boleromu üzerime geçirdi.Çantamı aldı ve koluma girip beni restoranttan çıkardı.Şuan programlanmış gibi Miran ne derse onu yapıyordum.Vale arabayı getirince Miran ben oturttu ve kendi koltuğuna yerleşip arabayı sürdü. Olayı daha yeni kavrarken gözümden bir yaş firar etti.
Reyyan:Mi-miran.D-dedeme b-irşey olmaz d-dimi?
Miran:İnşallah güzelim inşallah.Sen sakin ol.
Reyyan:Nasıl sakin olayım.D-dedem o benim.
Miran:Biliyorum biliyorum ama böyle olman hiçbir şeyi değiştirmeyecek.
Ağlamamı durduramazken başımı öne eğip dua etmeye başladım.Kısa sürede hastanenin önüne geldiğimizde Azat kapının yanına çökmüş sigarasını içiyordu.Bir çırpıda arabadan inip koşarak yanına gittim.Beni görünce gözündeki yaşları silip ayağa kalktı sigarasını atıp bana baktı.Ben meraklı gözlerle ona bakarken güç verir gibi ellerimi omzuma koydu.Nefesim daha düzene girmemişti.
Azat:Sakin ol.Sakin.
Reyyan: D-dedem nas-ıl
Azat:Iyi yani iyi olucak inşallah.
Reyyan:Nerde şimdi?
Azat:Yoğun bakımda.
Azat'ın cevabı üzerine yavaşlayan ağlamam daha da arttı.Miran arkada bizi izliyordu.
Reyyan:An-nnemler nerde?
Azat:İçerideler.Hadi sen git yanlarına biz geliyoruz.
Kafamı sallayıp koşarak içeri girdim.Iki yanımda koridor vardı.Sağdakine baktığımda yaşlı teyze haricinde kimse yoktu.Soluma baktığımda ise ailemin tamamı vardı.
Yazar'dan
Azat ve Miran Reyyan'ın arkasından baktılar.Reyyan gözden kaybolunca Miran Azat'a yaklaştı.
Miran:Geçmiş olsun kardeşim.
Azat:Sağol.
Miran :Durumu nasıl?
Azat:Uyutuyorlar.Herşeye hazırlıklı olun dediler.
Miran Azat'a güç vermek istiyordu ama ne diyecekti ki?
Azat:Hadi sen içeri gir.Reyyan'a göz kulak ol.
Miran Azat'ın dediğini yapıp hastane kapısından içeri girdi.Sola döndü. Reyyan duvarın dibine çökmüş elleri ile yüzünü kapatmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Sevdiği kızı böyle görmek canını acıtıyordu Miran'ın. Ürkek adımlarla yanına ilerledi.Yanına vardığında Reyyan ile aynı hizaya gelip ellerini yüzünden çekti.
Miran:Güzelim iyi misin?
Reyyan:Nasıl i-yi ol-ayım Miran'.D-dedem iç-erde canı i-le uğraşıyor.
Miran:Biliyorum güzelim ama senin güçlü olman lazım.
Reyyan masum bakışları ile Miran'ın gözünün içine baktı.
Reyyan:Bir-şey ol-maz dimi d-dede-me?
Miran:Olmayacak merak etme.Ben bir babana bakıyım gelicem hemen.
Miran ayağa kalkıp sandalyede oturan Hazar'ın yanına ilerledi.
Miran:Hazar Bey.Bir ihtiyaç var mı?
Hazar:Oğlum Reyyan ile Yaren harap oldu.Ikisini eve götür. Reyyan üzerini değiştirsin.
Miran:Tamam Hazar Bey merak etmeyin.
Miran az ileride oturan Yaren'in yanına gitti.
Miran:Yaren hadi eve gidiyoruz.Dönüşte de Harun'u alırız.
Yaren ayağa kalkıp önden yürümeye başladı. Miran için zor olan kısım daha yeni başlıyordu.Reyyan inat edip gitmemek için ısrar edecekti.Bundan adı kadar emindi.
Yaren kapının yanında duran abisine sarılırken Miran da Reyyan'ın yanına gitti.
Miran:Güzelim hadi bi eve gidelim.Üzerini değiştir.
Reyyan:Olmaz.D-dedemi y-yal-nız
bırak-amam
Miran:Deden yalnız değil ki.Bak herkes burda.Hem deden uyandığında böyle görmesin sizi.
Reyyan Miran'ın söylediklerini düşündü. Haklı olduğuna karar verince birşey demeden ayağa kalktı.Miran bu kadar kolay ikna olacağını düşünmuyordu.Miran elinden tutup yardım etti.Reyyan bir an dengesini kaybetti.Miram hızlı bir hareketle onu tutup koluna girdi.Reyyan da dengesini sağlayıp yürümeye başladı.
.
.
.
.
.
Evet yeni bölüm geldi.Eminim içinizde yemeği zehir ettiler vs. diyorsunuz. Sizce Nasuh ölür mü?Sonraki bölüm hakkında tahminlerinizi ve bu bölüm ile ilgili yorumlarınızı bekliyorum ☺☺☺
