Reyyan'dan Eve geldiğimde yorgunluktan ayaklarım zonkluyordu.Çarşıdaki tüm mağazalara girmiş her birinden en az on parça eşya almıştık.Ne kadar gerek yok desem de Azize Hanım oldukça cömert bir şekilde davranmış herşeyi önüme sermişti.Akşam yemeğimizi yememizin ardından izin isteyip odama çıktım.Yaren de peşinden geldi.Odama çıkıp pikemin altına girdik. Reyyan:Miran bir organizasyon şirketi ile görüşmüş.Yarın mekan bakmaya gideceğiz. Yaren:Ya hâlâ inanamıyorum biliyor musun.Resmen evleniyorsun. Reyyan:Hiç girme o konuya ben bile kendime inanamıyorum. Yaren:İnanmanın zamanı geldi galiba.Yarın mekanı ayarlarsınız sonraki gün kına işlerini hallederiz haftaya da kınan olur artık. Reyyan:Ayy beni bir sıcak bastı.Heyecanlandım. Yaren:Siz Aslanbey'de kalacaksınız değil mi? Reyyan:E yanii.Miran o evin tek erkeği. Zaten o istese de ben kabul etmem başka evi.Yani çok isterde bir evimiz olur hatta benim var zaten orayı düzenleriz.Dilediğimiz zaman tatil niyetine gider orda kalırız. Yaren:Tatil de ne tatili acabaa. Yaren'in iması gülmeme sebep oldu.Birlikte kahkaha atarken telefonum çaldı.Tabii ki arayan Miran'dı.Gülümseyerek telefonu yanıtladım. Reyyan:Efendim sevgilim. Miran:Evden kaçabilir misin? Reyyan:Ne?Ne kaçması Miran? Miran:Özledim seni.Hem ufak bir süprizim vardı. Reyyan:Yok.Olmaz yani.Yarın yapsan süprizi? Miran:Peki nasıl dersen. Reyyan:Seni seviyorum adam.. Miran:Seni seviyorum kadın... Telefonu kapatmamın ardından Yaren ile sohbete geri döndüm. Reyyan:Şimdiii,Harun Aslanbey'de kalıyor.Siz de evlenince orda mı kalıcaksınız? Yaren:Aa bilmiyorum ki?Hiç konuşmadık öyle bir mesele.Ama Azize Hanım onu çok seviyormuş.Yani Harun kaç kez gitmek istemiş.Kendi evine çıkmak yani.Ama asla izin vermemiş. Reyyan:Belli mi olur bir bakmışız aynı yere gelin gitmiş birlikte yaşamaya devam ediyoruz. Yaren:Çocuklarımız aynı evin içinde büyüyor... Reyyan:Çoook güzel olur. Yaren:Aynen.Reyyan? Reyyan:Hı? Yaren:Ben diyorum ki sizin düğünden bir süre sonra biz de Harunla artık... Reyyan:Hiih!Sen evlenmek istiyorsun. Yaren:Yok yani.Off evet.Ben onu seviyorum.E o da beni seviyor. Reyyan:E çok güzel olur olmasına da Azat'dan önce davranın.Takar yüzüğü Gönül'e görürsün. Yaren:Doğru vallahi.Ben Harun ile konuşayım. Reyyan:Konuş bakalım. Yaren:Birlikte uyuyalım mı? Reyyan:Oluur.Benim dolaptan al pijama giy. Yaren pijamayı giymek için banyoma girerken bende hemen üzerimi değiştirip yatağa girdim.Yatağım çift kişilik olduğundan rahat bir şekilde sığıyorduk. Yaren pijamalar ile yanıma geldi.Pikeyi kaldırdığım yere yatti ve üzerini örttü.Bir süre sonra ikimiz de derin bir uykuya daldık. Azattan Evin içinde sıkılmıştım. Yaren en son Reyyan'ın odasına gitmişti.Ben de yanlarına gitmek için ayaklandım.Kapını önüne geldiğimde ses gelmiyordu.Sessizce kapıyı açtığımda ikisi de uyumuştu. Her ikisinin de üzeri açılmıştı.Parmak ucumda ilerleyip üstlerini pike ile örttüm ve olabildiğince sessiz bir şekilde odadan çıktım.Çardağa inip sigaramı yaktım. İkisi de evlenip gideceklerdi.Hele Reyyan. Burada geçen son haftalarıydı.İçim kötü oluyordu. Doğduğumdan beri onlar yanımdaydı.Hatırladığım,hatırlamadığım tüm küçüklük anılarımda onlar vardı. Aklımdaki düşünceleri dağıtan Caner'in sesi oldu. Caner:Dertlenmişsin gene. Azat:Ben dertlenmeyeyim de kim dertlensin. Caner:Hayırdır?Yenge ile mi birşey oldu? Azat:Yok be oğlum.Bizim kızlar,Reyyanla Yaren. Caner:Nolmuş onlara? Azat:Evlenip gidiyorlar daha ne olsun? Caner:Hee sen kıskandın. Azat:Saçma sapan konuşma. Kıskanmak değil de işte onlar gidince evde bir ses olmayacak anladın mı? Caner:Haklısın ne diyeyim. Azat:Küçüklüğüm,gençliğim hep onlarla geçti.Bu evin içinde,avluda,sokakta,okulda hep birlikteydik. Caner:Sen baya dolmuşsun haa. Azat:Neyse Caner.Ben yatayım.Sabah şirkete gidilecek. Odama çıkıp üzerimi değiştirdim ve yatağıma yatıp uyudum. Reyyandan Sabah Yaren'in banyodan gelen sesi ile uyandım.Günlük rutinlerimi yapıp telefonumdan Miran'ı aradım. Miran:Günaydın güzelim. Reyyan:Günaydın. Ne zaman gideceğiz organizasyon şirketine? Miran:Sen kahvaltını yap ben gelir alırım seni ama önce biraz işimiz var. İşimizin ne olduğunu merak etsem de söylemeyeceğini bildiğimden üstelemedim.Yaren odasına giderken ben de avluya indim.Kahvaltı masasına Yaren ve ben hariç herkes oturmuştu.Ben de yerime oturdum.Yaren de gelince masa tamamlandı. Nasuh:Böyle hep birlikte olan son kahvaltılarımız artık. Hazar:O ne demek baba öyle.Reyyan evlense de hep gelir yanımıza. Nasuh:Olsun oğlum. Sonuçta şimdiki gibi her gün birlikte olamayacağız. Sohbet ederek yemekler yendi.Ben de Miran'ı arayıp hazır olduğumu söyledim. Aradan geçen birkaç dakikanın ardından Miran'ın arabası kapının önünde durdu.Evdekilerle vedalaşıp Miran'ın arabasına bindim. Yol boyu sohbet ettikten sonra Miran tarlaya benzer bir yerde arabayı durdurdu. Hiçbir açıklama yapmadan arabadan inip bagajı açtı.Bende arabadan indim ve onu izlemeye koyuldum. Bagajdan bir bisiklet çıkardı. Reyyan:Yaa Miran. Miran:Gel bakalım. Miran'ın yanına gittiğimde ön kısma ben oturdum.Miran da oturma kısmına yerleşince ayaklarını pedala koydu ve pedalları çevirmeye başladı. Reyyan:Şurada çiçekler var oraya sürsene. Miran itiraz etmeden dediğimi yaptı.Oturduğum yerden çiçeklerin yanına ilerledim.Birkaç tane koparıp bisikletin sepetine yerleştirdim ve geri yerime oturdum.Miran pedalları tekrar çevirmeye başladığında ben de gülümseyerek ona baktım.Dudağına minik bir öpücük bırakmamın ardından geri önüme döndüm.Ben gülümserken o da boynuma bir öpücük kondurdu.Sonra da tekrar yola bakmaya devam etti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SELAMLAR. Umarım beğenirsiniz. Bu arada bir Zeybar hikayesi yazmayı düşünüyorum. Yazarsam okur musunuz?Yorumlarda belirtirseniz çok sevinirim❤❤
