Reyyan'dan
Azat beni görünce telefonunu kapatıp masaya bıraktı. Yüzünde sabahtan kalma bir sinir vardı.
Reyyan:Yakışıklım,niye astın yüzünü?
Azat:Şşt. Yakışıklım falan deme bence artık.Maazallah Miran duyar aranız bozulmasın benim için.
Kıskanmıştı beni.Yaa kıyamazdım ki ben ona.Yanına yaklaşıp yüzüne baktım.
Reyyan:Ne Miran ne de bir başkası seninle olan hiçbir şeye karışamaz.Ayrıca sen yol hazırlıyosun herhalde.
Azat:Neye?
Reyyan:Yanii senin hayatına biri girdiğinde sen de bana güzelim,kıvırcığım falan demeyeceksin.
Azat:Saçmalama Reyyan.Yani alışamadım. Bir de üst üste geldi. Önce sen sonra Yaren.Anla biraz beni.Ben kendimi bildim bileli sizinleyim.
Reyyan:Sende beni anla amaa.İkımizin de sevgilileri hatta belki eşleri olucak.Yaren'in de aynı şekilde. Ama bizim aramıza kimse giremez.
Azat:Tamam.Noldu sen niye geldin?
Reyyan:Akşama Yaren'i istemeye gelicekler.
Azat:Dedem son noktayı koymuş desene. Ne diyim.Hayırlı olsun. Babam ne diyo?
Reyyan:Bilmiyorum ama annemin dediğine göre çok sinirlenmiş üstüne bide sahip çıkamadı diye yengeme kızmış.
Azat:Tam bizimkilerden beklenen hareket.Valla en azından amcam anlayışlı. O yolda sakinleştirir babamı.Sizde çok uzatmayın.Söyleyin bir an önce de bilsinler.
Reyyan:Tamam tamam da sende hiç biri falan yok mu?Yengemiz yani?
Azat:Boşver sen şimdi beni.Hadi git eve hazırlıklara yardım et.
Reyyan:Boşvermedim bilmiş ol. Konuşacağız .
Odada çıkıp otoparka indim.Arabama atlayıp konağa doğru yola koyuldum.Kısa sürede konağa vardım.Kapıyı açıp içer girdiğimde Melike çardağı süslüyordu.Yanına yaklaştım.
Reyyan:Melike çardağa ne gerek vardı?
Melike:Napıyım Reyyan? Yaren'in işleri işte.İki saattir seni bekliyo odasında.Aşşırı stresli.
Reyyan:Tamam kuzum.Kolay gelsin.
Melike işine geri dönerken ben de Yaren'in odasına vardım. Çarşıdaki kuaför saçlarını yapıyordu.
Yaren:Reyyan Hanım sonunda teşrif edebildiniz efendim.
Reyyan:Of Yaren Miran'ın yanına uğradım geldim.Noldu?
Yaren:Saçımı nasıl yaptıracağım diye soracaktım ki maalesef geç kaldın.Sen git mutfakta bir eksik var mı ona bak.Varsa da bir koşu gitip alıver sana zahmet.
Reyyan:Emredersiniz.
Kapıdan çıkıp mutfağa gittim.Annem çorba karıştırıyor yengemse yemeğin tuzunu ekliyordu.
Reyyan:Kolay gelsin sultanlar.
Zehra:Sağol.
Reyyam:Ne bu resmiyet Zehra Hanım.
Zehra:Kusura bakma.Sabah azarlaman yetmedi herhalde.
Reyyan:Yaa sen ona mı takıldın.Allah aşkına ben o anda ne dediğimi biliyor muydum.Yareni dedemin elinden kurtarmışım.Kırk dakika onu sakinleştirmişim.Özür dilerim.
Handan:Tamam yavrum boşver.Sende uzatma Zehra.
Zehra:Tamam tamam birşey demedim.
Reyyan:Eksik gedik birşey var mı?
Zehra:Yok kızım.Git hazırlan sen.
Annemin sözünü dinleyip odama gittim ve üzerimi değiştirdim.Hafif bir makyaj yapıp saçımı düzelttim. Hazırdım. Yaren ne durumda diye bakmaya indim. Telaştan eli ayağına dolaşmıştı.
Yaren:Anne kahve vardı dimi?
Handan:Var kızım. Kaçıncı soruşun bu?
Yaren:Ben ne dediğimi biliyormuyum sanki?
Yanlarına yaklaşıp annemin kulağına eğildim.
Reyyan:Babamlar geldi mi?
Zehra:Geldiler. Azat da geldi.Salonda oturuyorlar.
Reyyan:Heh iyi.Geç-
Konuşmamızı bölen kapı sesi oldu.Yaren ufak bir çığlık atıp kapıya koştu.Biz de hemen arkasından kapıya ilerledik.
Yaren üzerini son kez düzeltip kapıyı açtı.Kapı açılır açılmaz şok geçirdim. En önde bugün şirketre gördüğüm oğlan hemen arkasında Azize Hanım ve diğerleri vardı.Miran da buradaydı.
.
.
.
.
Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.Iyi okumalar 😘
