Reyyan'dan
Herkes kahvaltı masasına oturunca ben de yerime yerleştim. Kahvaltı bitince dedem oturduğu yerden kalktı.
Nasuh:Reyyan kızım odama gelir misin?
Reyyan:Tamam dede.Ortalığın toparlanmasına yardım ediyim geliyorum.
Dedem odasına geçti. Babam muhtemelen söylemişti.Ortalık toparlanınca dedemin odasına gidiyordum.Merdivenleri çıkarken Azat ile karşılaştım.
Azat:Kıvırcık,amcam dedeme söyledi Miran'ı.Hazırlıklı ol.
Reyyan:Tamam sağol yakışıklım.
Merdivenleri çıkıp dedemin odasına gittim.Kapıyı çalmadan önce içimde bir sıkıntı oluştu.
Kapıyı tıklattım.Dedem gelmemi söyleyince kapıyı açıp içeri girdim.
Nasuh:Gel kızım.Geç otur.
Dedemin söylediğini yapıp kenardaki koltuğa oturdum.Küçükken ne çok severdim burda oturmayı.Dedem masasında işlerle ilgilenirken onu izlerdim.Bazen masal anlatırdı bana.
Nasuh:Yavrum,baban bana birşeyler anlattı.
Reyyan:Doğrudur dede.
Nasuh:Tamam yavrum.Biraz zaman geçsin.Sonra Azize Hanım ile konuşuruz.Seni de istemeye gelirler.
Reyyan:Nasıl istersen dede.
Nasuh:Kızım,sakın sözleniyorsun diye hemen evleniceksin sanma. Sadece aranızdakini bir yüzükle adlandırdığımızı düşün.
Reyyan:Tamam dede.
Nasuh:Hadi şirkete gitmiyor musun?
Reyyan:Gideceğim dede.
Nasuh:Tamam kızım.Hadi hayırlı işler.
Oturduğum yerden kalkıp dedemin odasından çıktım.Arkamdan kapıyı kapatıp avluya indim.Annem,yengem ve Azat beni bekliyorlardı. Hızlıca yanlarına ulaştım.
Zehra:Ne dedi deden?
Handan:Yaren'inki gibi akşama gelmiyorlar dimi. Bir isteme daha çekemem.
Azat:Hanımlar bir sakin olun da anlatsın.
Reyyan:Pek birşey demedi. Biraz zaman geçsin seni de istemeye gelsinler dedi.
Zehra:Ah benim güzelim büyüdü de istemeye gelicekler.
Reyyan:Tamam hadi şirkete gidelim artık.
Handan:E tabii sende haklısın yavrum.Sevdiğini anca orda görüyon.Git git tabii.
Reyyan:Yengeeee!
Handan:Tamam tamam sustum.Hadi hayırlı işler.
Zehra:Hayırlı işler çocuklar.
Azat'ın koluna girip avlunun kapısından çıktım.Yaren'in olmadığını fark ettim.
Reyyan:Yaren nerde?
Azat:Dün çok yorulmuş.Sabah da zaten onun yapabileceği birşey yok. Öğleden sonra gelicek.
Reyyan:Hı.Iyi o zaman.Bugün senle gelsem.Hiç araba süresim yok.
Azat:Gel bakalım baş belam.
Azat saçımı karıştırınca eline vurdum.Ama sanki sinek deymiş gibi umursamadı ve arabasına bindi.Ben de ön koltuğa yerleşip kemerimi taktım.Azat arabayı çalıştırdı ve şirkete sürdü.
Miran'dan
Artık babaannem ve yengeme söyleme zamanım gelmişti.Babaannem ikide bir Reyyan ne güzel kız diyip duruyordu zaten.Evdekiler kahvaltı masasına toplanmıştı.Ben de yerime yerleşip Esma ananın çayımı koymasını bekledim. Çayım koyulunca babaanneme doğru döndüm.
Miran:Babaanne ben sana birşey diyeceğim.
Azize:Söyle torunum.
Miran:Biz Reyyan ile sevgiliyiz.
Azize:Allahım sana şükürler olsun yarabbim.Çok sevindim oğlum. Allah tamamına erdirir inşallah.
Miran:Amin babaanne.Ee yenge sen birşey demedin.
Sultan:Hayırlı olsun oğlum. Dilşah da görebilseydi keşke...
Annemin adı geçince gözlerim doldu.
Miran:Keşke....
Gönül duygulandığımı anlayıp konuyu değiştirdi.
Gönül:Harunla Fırat nerde Miran?
Miran:Sabah işimiz var dediler çıktılar.
Gözlerimde biriken yaşları elimin tersi ile silip yemeğimi yedim.Çayım da bitince ayaklandım.
Miran:Bana müsaade.Gönül sen kendin mi gelirsin?
Gönül:Evet sen git.Benim Yarenle çarşıya gitmem gerek.
Sultan:Sende iyice arkadaş oldun.Ne iyi oldu bu ortaklık dimi anne.
Azize:Valla öyle kızım.Miran'ımla Gönül'ümü böyle mutlu görüyorum ya yeter bana.
Miran:Size afiyet olsun ben kaçar.
Odamdan ceketimi giyip çıktım.Reyyan'a hemen söylemem gerekti.Acaba o söylemiş miydi annesineBu soruların cevabını almam için şirkete gitmem gerekiyordu.Hemen arabama atlayıp çalıştırdım. Şirkete gelince arabayı otoparka park ettim.Azat'ın arabası vardı ama Reyyan'ın yoktu.Eğer gelemeseydi söylerdi bana.Şirketin kapısından içeri girip asansöre bindim.Odamın olduğu kata ulaşınca asansörden indim.Iner inmez asistanım Şeyda adeta önümü kesti.
Şeyda:Hoşgeldiniz Miran Bey. Bugü-
Miran:Şeyda şuan daha önemli bir işim var. Sonra konuşalım.
Şeyda'nın cevap vermesini beklemeden Reyyan'ın odasının kapısını tıkladım.Cevap gelmeyince kapıyı açtım.Oda bomboştu.
Aramak yerine Azat'a sormayı tercih ettim ve hemen yandaki Azat'ın odasına girdim.Azat koltuğunda oturuyor telefonu ile ilgileniyordu. Kafamı çevirdim. Reyyan da koltuğa yayılmış kitap okuyordu. Kapının sesini duyunca gözlerini kitaptan ayırdı bana döndü.
Reyyan:Hoşgeldin Miran.
Miran:Hoşbuldum meleğim. Arabanı göremeyince gelmedin sandım.
Reyyan:Azat'ın arabasıyla geldik.
Azat:Hoşgeldin kardeşim.
Miran:Hoşbuldum. Reyyan benimle gelir misin?
Sorduğum soru üzerine Reyyan Azat'a baktı.Azat git manasında kafasını sallayınca kitabını çantasına koyup yanıma geldi.Birlikte odama gittik.Kapıyı kapatmamın ardından Reyyan sorar gözler ile bana bakıyordu.
Reyyan:Kötü birşey yok dimi Miran?
Miran:Yok aşkım.Ben babaannem ile yengeme söyledim.
Reyyan:Neyi?
Miran:Bizi.
Reyyan:Haaa.Ben de söyledim.Dedem bile biliyor.
Miran:Dalga geçme Reyyan.
Reyyan boş gözlerle bana bakınca ciddi olduğunu anladım.
Miran:Sen ciddisin.
Reyyan:Ciddiyim tabii.Biraz zaman geçsin istemeye gelsinler dedi.
Sevinçten Reyyan'a yaklaşıp sarıldım.O da saniyesinde karşılık verdi.Bu günleri ne çok hayal etmiştim.Sonunda gerçek olmuştu.
Miran:Seni çok seviyorum.
Reyyan:Ben de aşkım.Ben de seni çok seviyorum.
Ayrılmamızın ardından Reyyan rahatça koltuğa oturdu.Şuan onu delicesine öpmemek için kendimi zor tutuyordum.Ben de yanına oturdum.
Miran:Yemeğe çıkalım mı?
.
.
.
.
Evet bölüm biraz geç gelmiş olsa da bence dolu dolu bir bölüm oldu. Yorumlarınızı bekliyorum...
