Hoofdstuk 58

596 15 1
                                    

Pov. Harry
Louis slaapt al een lange tijd en de GPS geeft aan dat het nog drie kwartier rijden zou zijn. Gelukkig hebben we niet al te veel fille, waar ik ontzettend blij om ben!

'Waar zijn we al?' Ik kijk naar Louis die zijn ogen langzaam opent en naar de drukke snelweg kijkt. 'Nog drie kwartier rijden, schat.' Hij glimlacht en neemt zijn telefoon erbij. Ik zing weer zachtjes mee met de muziek. Het liedje is afgelopen en ik kijk naar Louis die de hele tijd stil is maar me nu met open mond aankijkt. 'Ik wist niet dat je zo goed kon zingen hazz!' Verlegen bloos ik en wend mijn blik weer op de weg. 'Echt niet' mompel ik zachtjes. 'Ik meen het harry, je kan super goed zingen.' Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen en kijkt met een grote glimlach naar me. 'B-bedankt' ik bloos nog harder.

'Ander onderwerp graag.' Louis grinnikt en zegt: 'het is schattig als je bloost, dat heb ik altijd al gevonden.' Ik kijk even naar hem en glimlach waarna mijn blik meteen weer op de weg gericht is.

'Kan je geloven dat we al twee jaar samen zijn?' Dromerig kijkt hij voor zich uit. 'Hoe we elkaar eerst haten en daarna alles veranderde, hè?' Hij knikt en zegt: 'aan die tijd dat ik je haten en vanalles aandeed wil ik niet eens aan terug denken.' Ik hoor hoe zijn stem overslaat naar verdrietig en ik leg een hand op zijn been.

'Ik heb je dat al zo lang vergeven al wel drie jaar ofzo! Maak je niet druk meer. We houden van elkaar, toch?' Ik kan het kleine beetje onzekerheid nog steeds niet onderdrukken. 'Ja, hazz. Ik heb nog nooit van iemand gehouden zoals van jou.' Hij drukt een kus op mijn wang en ik glimlach.

Na een half uur arriveren we eindelijk aan het hotel van Disneyland.

'Omg omg! We zijn er.' Zegt Louis hyper en ik lach. 'En ik ben de jongste van one twee huh?'

'Oh hou je mond.' Zeg hij lachend en slaat speels tegen mijn schouder.

'We kunnen eerst alles naar onze kamer brengen en dan naar het park?' Goedkeurend knikt Louis en we laden de auto uit. Aan de receptie voor ik het gesprek en de sleutels worden ons overhandigt. 'Kamer 315 op de derde verdieping!' Zegt de vrouw in het Engels wanneer ik aangegeven had dat ik geen woord Frans sprak.

'Komop!' Louis loopt meteen door de gangen op zoek naar de lift. 'Lees de bordjes misschien eens!' Roep ik lachend wanneer hij recht voorbij de deur loopt waar meerdere liften zich bevinden.

'Grappig, Styles.' Zegt hij grijzend. We wachten even op de lift die er al snel is en de bagage hebben we bij de receptie mogen laten staan en iemand brengt ze naar boven over enkele minuten.

'313, 314, 315!' Leest Louis alle nummers op de deuren en ik schud lachend mijn hoofd. 'Sleutels graag.' Zegt Louis die zijn hand uitsteekt. 'Alstublieft.' 'Bedankt.' Hij stopt de sleutel in de deur en draait het slot open.

'Wow! Harry kom kijken.' Ik loop mee de kamer in en kijk mee bewonderend rond. 'Zo groot, dit moet echt veel gekost hebben.' Ik haal mijn schouders op en sla mijn armen om zijn middel. 'Voor jou alles.' Ik weet gewoon dat hij bloost voordat hij zijn lippen op de mijne drukt.

'Ik hou van je.'

'Ik ook van jou.'

My new brother is my bully? L.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu