Hoofdstuk 39

964 32 2
                                    

Pov Louis
N: lou, Harry sms't me de hele dag door al, het gaat ook niet goed met hem...

Ik zucht en weet dat hij gelijk heeft, de pijn in zijn ogen is op te merken...

L: weet ik... ik doe er alles voor om hem te laten zien dat ik van hem hou! Ik wil hem terug...

zachte snikken verlaten mijn mond.

N: niet huilen lou, het komt allemaal wel goed. Kom,morgen naar zayn, ik kom ook en dan zien we wel wat we gaan doen!

L: dus je weet welk plan jullie hebben maar ik moet wachten tot morgen! Dat kan je me niet aandoen

N: kan ik wel! Je moet hem toch tijd geven, nou zie je morgen!

En met die woorden word er opgehangen aan zijn kant van de lijn...

Ik besluit te gaan slapen, des te sneller is het morgen.

Pov. Harry
Op mijn kamer probeer ik niall te bellen maar hij blijkt al in gesprek te zijn. Ik zucht en gooi mijn telefoon naast me neer.

Ik hoor Louis praten in zijn kamer en frons. Niall is in gesprek, Louis is aan het praten en ze zijn bevriend. Zij zijn dus met elkaar aan het bellen.

Even later gaat mijn beltoon af en ik kijk naar het schermpje waar de naam niall te voorschijn komt. Louis' stem is ook niet meer te horen wat mijn gedachten bevestigd. Ik zucht en laat mij vinger even boven de groene knop zweven. Ik zucht en schakel mijn telefoon uit, geen zin om met iemand te praten kruip ik onder de dekens en knip het licht uit...

'S ochtends sta ik op en zit alleen te ontbijten. Het is iets na tien uur en onze ouders zijn al weg. Traag werk in mijn cornflakes naar binnen en staar wat doelloos voor me uit.

'Goeimorgen.' Hoor ik zacht achter me wat me doet opkijken. Ik knik een beetje en eet verder. Louis haalt een hand door zijn haar en loopt dan naar het aanrecht om ook te ontbijten.

Wanneer ik op de bank wat tv aan het kijken ben, zie ik hoe Louis zijn jas neemt en die aantrekt. 'Ik ben vandaag even weg, dus je zal geen last van me hebben aangezien je niet graag in mijn buurt bent.' Ik slik en staar naar mijn voeten.

De deur valt achter hem dicht en ik neem mijn telefoon om Niall terug te bellen.

(H: Harry. N: Naill)
H: hey Niall, sorry dat ik gisteren niet heb teruggebeld, gsm stond uit.

N: geen probleem! Dus hoe gaat het tussen jou en Louis?

H: zelfde als gisteren... we praten bijna niet en misschien is het beter zo. Ooit zal ik over hem heen moeten komen, vrees is. Ik kan hem niet elke keer opnieuw een kans geven.

Pov. Louis
Ik loop naast Niall op weg naar zayns huis terwijl Harry's stem door de speaker galmt. Wat hij niet weet is dat ik alles hoor...

N: wil je hem echt niet nog een kans geven? Wat als hij laat zien hoeveel hij van je houd?

Probeert Niall en een zucht van Harry volgt.

H: hij blijft me kwetsen, Niall. Ik kan niet elke keer omgaan met een gebroken hart.

Niall kijkt even naar me en ik kijk hem hopeloos aan.

Harry heeft gelijk, telkens word zijn hart gebroken dankzij mij... maar ik heb hierdoor even veel pijn, ik kan niet zonder hem!

H: ben je er nog?

N: ja, ja ik ben er nog.

H: kan je langskomen?

N: sorry gaat niet

Niall kijkt even naar me en bedenkt een smoes.

N: ik moet vandaag naar mijn tante voor op mijn nichtjes te passen

H: oké geen probleem, ik zie je nog wel

N: yep, tot volgende keer!

'Dat klonk zo ongeloofwaardig' zeg ik lachend en Niall kijkt me met dichtgeknepen oogjes aan. 'Ik lieg voor jou tegen mijn beste vriend.' 'Ben ik toch ook?' Hij kijkt me iet wat boos aan.

'Ik help je alleen omdat ik wil dat jullie weer bij elkaar komen, anders had ik al lang een van je botten gebroken omdat je Harry pijn doet. En ja je bent mijn beste vriend ook, maar dan nog' ik lach en steek mijn handen in de lucht.

'Oké calm down. Ik weet het wel.'

We kloppen aan bij Zayn die al snel de deur opent en ons binnenlaat.

My new brother is my bully? L.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu