My new brother is my bully? L.S

Hoofdstuk 11

Pov. Harry
-
'Alles oke?'
-
'Gaat wel' zeg ik maar en snik verraad me. Ik huil weer harder. 'Harry doe de deur open alsjeblieft'

'Nee, niet totdat ze weg zijn zelfs!' Zeg ik doelend op Zayn en Liam. Ik hoor voetstappen weggalmen, wetend dat hij me laat stikken...

Pov. Louis
Ik loop weg van de badkamer en loop naar de jongens. Het is pas vier uur maar door Harry wil ik dat ik ze weggaan. 'Hey jongens het spijt me maar ik voel me niet zo lekker...' 'oh, we zullen je laten rusten' zegt Liam begrijpend en ik knik. 'Sorry bro's, we halen dit volgend weekend zeker in' zeg ik waarna ik hun een high-five geef. Ik krijg nog een knuffel en ik glimlach zwakjes en doe alsof ik me echt niet goed voel. Ik laat ze buiten en wanneer ze wegrijden ren ik naar boven. 'Ze zijn weg' zeg ik alleen maar en even later gaat de deur open. Harry kijkt me dof aan, zijn ogen nat van het huilen net zoals zijn wangen... zonder na te denken trek ik hem in een knuffel. Mijn shirt wordt nat van de tranen, maar dat maakt me niets uit. Hij laat me los en staart naar de vloer. 'Heb je hun echt weggestuurd?' 'Ja tuurlijk, ik had snel een smoesje verzonnen dat ik me niet goed voelden, gelukkig geloofden ze het' zeg ik lachend maar er verschijnt geen lach op zijn gezicht. Ik neem zijn handen in de mijne wat hem doet opkijken.

Ik voel iets op mijn hand en ik kijk naar onze handen waardoor ik zie dat Harry bloedende sneden heeft op zijn pols. Mijn mond valt open en ik kijk hem ongelovig aan. 'Sorry...' snikt hij weer hard en ik knuffel hem weer. 'We zullen het verzorgen, goed?' Hij knikt alleen maar en laat me het verzorgen.

Nadat ik klaar ben wikkel ik nog een verbandje om zijn pols. 'Dankje' zegt hij terwijl hij de tranen wegveegt van zijn natte wangen. Ik zeg niets en loop de badkamer uit. Harry blijft staan waardoor ik een handgebaar maak om te zeggen dat hij mee moet komen. Ik loop naar mijn kamer en ga op het bed zitten. Harry sluit de deur en komt tegenover me zitten.

'Waarom?' Zeg ik alleen maar. Hij kijkt me verward aan, niet wetend waarover ik het heb. 'Waarom snijd je jezelf?' Vraag ik en midden in mijn zin breekt mijn stem, ik kan het niet tegenhouden en een traan loopt over mijn wang naar beneden. 'Deed je het langer?' Hij knikt langzaam en zijn ogen kijken me niet aan. Ik til zijn kin op en vraag een tweede keer 'waarom? Harry, waarom?' Ik klink wanhopig...

'I-ik was gestopt toen i-ik hier kwam wonen, omdat i-ik dacht dat het wel k-kon veranderen tussen ons. Maar je haat me nog meer, en met Zayn en Liam, het werd gewoon te veel' zegt hij met snikken en ik veeg zijn tranen weg. 'Deed het door mij? Omdat wij je pesten?' Hij knikt langzaam en wacht mijn antwoord af. 'Sorry...' is alles wat ik kan uitbrengen voordat ik de kamer uitloop, Harry achterlatend. Ik wil even nadenken en loop naar het parkje in de buurt. Ik moet zorgen dat de jongens stoppen met pesten, net zoals ik ga stoppen...

Pov. Harry
Louis zegt niets maar loopt de kamer uit. Ik loop achter hem aan maar al snel is hij de deur uit. Ik weet niet naar waar hij gaat. Ik zie hem nog zijn fiets nemen en dan wegrijden. Ik ga op de bank zitten en staat voor me uit. Ik hoor de voordeur en meteen spring ik recht, maar wanneer het mijn moeder is laat ik mezelf weer op de bank vallen. 'Ben thuis!' Roept ze vrolijk en ik sta op en loop naar de keuken. Ik geef haar een knuffel en ze glimlacht. Dan komt Louis' vader binnen. Hij begroet me en ik glimlach vriendelijk. Ik trek mijn trui extra ver over mijn pols zodat ze niets zouden merken. Mijn moeder neemt allerlei pannen uit de kast en ik kijk toe. 'Waar is Louis?' Ik bijt op mijn lip. 'Hij is even bij een vriend denk ik' ze knikt en duwt borden in mijn handen. 'Zet jij de tafel klaar?' Ik knik en dek de tafel netjes.

Wanneer het eten klaar is, is Louis er nog steeds niet. Hij is al meer dan een uur weg en ik maak me zorgen. Ik krijg niet veel binnen en stop na een paar happen.

Ik help nog met afruimen en afwassen waarna ik mezelf op de bank laat vallen. Oh Louis, waar ben je toch... zucht ik zachtjes.