Hoofdstuk 38

999 33 18
                                    

Pov. Louis
'Ligt het aan mij of hangt hier echt gewoon een negatieve sfeer?' Zegt Harry's moeder tijdens het eten de volgende avond na ik en Harry uit elkaar zijn gegaan.

'Hebben jullie misschien ruzie gehad gisteren? Of omdat we weinig thuis zijn met het werk?'

'Mam, het is niets' zegt Harry zacht. 'Ja, Harry en ik hebben echt geen ruzie. Alles is prima.' Ik werp een korte blik op Harry die hetzelfde doet.

'Het is hier gewoon elke avond nogal leeg. we zijn vaak alleen.' Zegt Harry zacht en zijn moeder kijkt hem met een spijtige blik aan. 'Sorry lieverd, ons werk is nu eenmaal heel belangerijk. Jullie zijn dat ook alleen moeten we mensen hun levens redden en ze helpen beter te worden, en jullie hebben elkaar nog, vroeger was je zo vaak alleen thuis.' 'snappen we wel.' Harry krijgt een kus op zijn voorhoofd van zijn moeder wanneer ze de tafel afruimt.
ik word uit mijn gedachten gehaald door een stoel die over de vloer schraapt. ik kijk op naar harry die uit de keuken verdwijnt.

'We zijn nu thuis dus wat dachten jullie van een filmavondje?' mijn vader knikt goedkeurend dus ik ook. 'oh is Harry al weg?' vraagt ze zodra ze zich omdraait  van het aanrecht. ik knik en ze zegt: 'nou, dan zullen we het hem straks wel vragen.' ik glimlach even klein en sta ook op om daarna naar de bank te lopen.

ik zit wat YouTube filmpjes te kijken totdat onze ouders mijn aandacht trekken.

'louis, kan jij even aan harry vragen of hij mee wilt kijken?' ik knik met tegenzin maar zet een fake glimlach op. ze moesten eens weten van onze relatie die we hadden.

na een keer diep adem te halen klop ik zachtjes op de deur. ik krijg geen antwoord en wil nog een keer kloppen maar dan gaat de deur open.

ik zie zijn rode ogen die me dof aankijken.

'wat moet je?'

'ik... wil je mee een film kijken met...' ik kan mijn zin niet eens afmaken omdat hij me onderbreekt: 'nee louis, ik wil geen film met je kijken. dat lost niets op.' ik zet mijn voet tussen de deur wanneer hij die dichtdoet.

'louis, doe je voet weg' zegt hij zuchtend. 'laat me uitpraten. ik weet dat dat niet alles goedmaakt en dat je kwaad bent, maar ik moest komen vragen of je mee kwam kijken naar films met onze ouders. ze wouden eens een familieavondje, denk je dat ik gezellig wil gaan doen terwijl dit tussen ons gaande is?' na de laatste zin kijk ik hem gebroken aan met de tranen prikkend in mijn ogen. de laatste woorden verlaten mijn mond en dan draai ik me van de deur weg om de trap weer af te gaan. 'sorry' hoor ik achter me en ik blijf even stilstaan. 'voor wat?' 'dat ik meteen zo deed terwijl je niets misdeed met de zeggen wat onze ouders willen' ik knik wat en haal mijn schouders op, waarna ik mijn weg  naar de trap vervolg.

harry komt achter me lopen en ik neem plaats op de bank, met harry naast me aangezien de andere bank helemaal in beslag is genomen door onze ouders. 'welke kijken we?' vraagt harry en zijn moeder antwoord met: 'the hungergames? dan kunnen we een marathon houden!' harry glimlacht... ik weet hoe dol hij is op deze films. ik zou willen dat we deze films met zijn tweetjes keken, al knuffelend en zoenend...

ik sta snel op om mijn verdriet niet te tonen en loop naar de keuken. ik zucht even en veeg e tranen weg. ik open de kast op zoek naar ships en ik neem de grote zak mee naar de bank.

ik zet hem tussen mij en harry in net zoals onze ouders doen. harry kijkt me van in zijn ooghoeken aan en ik glimlach klein. ik neem wat chips in mijn hand en zie harry hetzelfde doen. aandachtig kijk harry naar de film terwijl mijn gedachten alleen maar afdwalen...

ik raak per ongeluk Harry's hand aan wanneer ik mijn hand naar de zak chips laat gaan. snel trek ik terug en zie een kleine glimlach van harry terwijl hij me in zijn ooghoeken in de gaten houd.

Na twee films is het al behoorlijk laat en zitten onze ouders al bijna te slapen. We besluiten de andere films wel op een andere avond te kijken aangezien ze weer morgen lang moeten werken.

Harry en ik gaan beiden naar onze eigen kamer. Ik besluit niall te bellen en te vragen hoe zijn "plan" verloopt.

(N: niall. L: Louis)
L: hey niall

N: hey, je belt vast om te vragen naar mijn geweldig plan?

L: klopt, dus kan ik eindelijk weten wat je in gedachten hebt?

N: komop! Je geeft me 1 dag om mijn plan uit te werken, serieus? Maar gelukkig voor jou, weet ik iets en heb ik al met Zayn overlegt.

L: zeg het me! Ik sterf nog door de gespannen sfeer tussen mij en Harry...

N: aww, sorry voor dat te horen lou, Harry voelt zich ook zo verdrietig als jou.

L: hoe weet je dat? Ik kon nauwelijks mijn aandacht bij de film houden wat hij wel kon.

N: lou, Harry sms't me de hele dag door al, het gaat ook niet goed met hem...

jullie mening over dit stukje?🥺

Ook wil ik even zeggen dat ik al tot hoofdstuk 52! vooruit heb geschreven mijn hoofd barste van inspiratie opeens🥳

Maar nu is mijn inspiratie weer op en twijfel ik of ik het boek zal stoppen met 53 (wat een proloog word) hoofdstukken...

Na dat hoofdstuk heb ik te weinig inspiratie alleen nog voor een proloog. Ik doe mijn best om weer dingen te bedenken!

Maar omdat ik zo voorop heb geschreven krijgen jullie vandaag 7 hoofdstukken in een keer🥳🥳

My new brother is my bully? L.SWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu