My new brother is my bully? L.S

Hoofdstuk 2

Pov. Harry
-
...bij de naam "Louis" stopt mijn hart even met kloppen. Het zal toch niet Louis zijn, degene die me pest?
-
'Moet dat?' Hoor ik een stem geïrriteerd vragen wanneer diegene naar beneden loopt, en die stem ken ik uit duizende. Ik kijk naar de grond, hopend dat hij me niet meteen opmerkt. Ik wil niet nog harder gepest worden, nu ben ik ook niet meer veilig in "mijn" huis. 'Hallo, ik ben Louis!' Zegt hij vriendelijk tegen mijn moeder.

Ze geeft me opeens een stomp waardoor ik naar boven kijk, recht in Louis' ogen. Ik slik en hij kijkt me vuil aan. 'Harry, zeg eens hallo' zegt mijn moeder zachtjes. 'H-hoi' zeg ik snel en mijn moeder grinnikt. 'Hij is altijd al verlegen geweest, neem het hem niet kwalijk' Louis glimlacht even naar haar maar wanneer zijn ogen de mijne vinden kijkt hij me venijnig aan. Ik slik en volg mijn moeder naar de woonkamer. 'Louis , misschien kan jij Harry's kamer laten zien en helpen met uitladen?' Hij zucht maar zijn vader werpt hem een waarschuwende blik waardoor hij opstaat. 'Kom je nog?' Vraagt hij geïrriteerd waardoor ik met alle dozen moet sleuren, want Louis en helpen? Dat past gewoon weg niet samen.

Wanneer ik eindelijk alles naar boven heb gekregen, door elke keer op de trap en af de trap te moeten, ga ik uitpakken. 'Dit is je kamer dus en de rest kan je zelf' zegt hij en hij kijkt wat naar me wanneer ik de laatste doos op het bed zet. Mijn moeder weet niets af van het pesten en dat moet zo blijven, zeker nu ik en Louis in hetzelfde huis wonen. Wanneer ik de eerste doos wil openen duwt Louis me tegen de muur. 'En even voor de duidelijkheid: je zwijgt erover van alles op school, en dat is mijn huis dus mijn regels. Je vertelt niets door' zegt hij bedreigend en ik knik bang. Hij laat me los en loopt de kamer uit, mij alleen achterlatend.

Wanneer alles eindelijk is uitgeladen, is het al etenstijd. 'We gaan eten' zegt Louis wanneer hij mijn kamer zonder te kloppen binnenloopt, en zo snel als hij kwam is hij ook weer weg. Wanneer ik in de keuken kom, is er alleen nog maar plek naast Louis. Ik neem zuchtend plaats en hij werpt me een vernietigende blik. Ik rol met mijn ogen en eet mijn pasta op. Ik sta op en vraag of ik al naar mijn kamer mag, en ze knikken goedkeurend. Wanneer ik op mijn kamer ben hoor ik een deur naast mijn kamer ook dichtgaan, Louis dus.

Na even wat Netflix te hebben gekeken op mijn computer, loop ik even naar beneden voor wat te drinken te nemen totdat mijn moeder me tegenhoud: 'lieverd, wil je alsjeblieft naar Louis gaan en vragen dat hij mee een film wilt kijken? Het zou wel leuk zijn met zijn allen dus smeek desnoods' zegt ze knipogend. 'Ik zal proberen' zeg ik zuchtend. Ze moest is weten dat Louis niet zo onschuldig is als hij lijkt...

Ik klop op zijn deur maar krijg geen antwoord. Ik zucht geïrriteerd en besluit om maar gewoon naar binnen te lopen. Ik zie hem voor zijn tv zitten, op bed. Hij is een spel aan het spelen op zijn PlayStation met een hoofdtelefoon op. 'Louis!' Zeg ik zo hard mogelijk maar hij hoort het niet. Ik tik op zijn schouder en met een ruk draait hij zich om. Hij zet het spel op pauze en gooit zijn hoofdtelefoon woest op het bed. Hij staat op en gaat dreigend voor me staan. 'Heb ik ooit gezegd dat je zomaar mijn kamer mag binnenkomen?' Zegt hij en ik kijk naar de grond. 'Je hoorde het niet toen ik klopte' breng ik zachtjes uit en zijn woeste blik in zijn ogen, verzacht wat. 'Wat kom je dan doen?' Vraagt hij weer bot en ik slik. 'Ik moest van mijn moeder vragen of je een film kwam kijken. Onze ouders wilde met zijn allen iets gezelligs doen'

'Waarom zou ik?' Vraagt hij bot. 'Ik wil niet gezellig gaan zitten doen, en al helemaal niet met jou!' Auwtch, die deet pijn. Ik voel tranen in mijn ogen staan, maar ik hou ze in. 'Wie heeft gezegd dat ik dat wil! Waarom zou ik zelfs in jou buurt willen zijn!' Val ik uit tegen hem en hij laat mijn schouders, die hij in zijn woede had vastgenomen, los. 'Best, zeg maar dat ik kom' gromt hij. 'Ga dat zelf maar zeggen, ze willen dat we nu komen.' Ik probeer hem kwaad aan te kijken en loop naar de woonkamer, achtervolgt door Louis. Ik laat mezelf op de bank vallen, en Louis neemt naast mij plaats. Aangezien onze ouders de andere bank helemaal in beslag hebben genomen, zitten we nu wel erg dicht bij elkaar.