My new brother is my bully? L.S

Hoofdstuk 53

*Enkele maanden later*

Pov Harry.
De relatie tussen mij en Louis verloopt super! We hebben zo onze ups en downs maar meer ups. In deze maanden hebben we nauwelijks nog ruzie gehad, hoogstens een conflict. We wonen nog steeds bij mijn moeder in het huis van zijn vader. School is ook weer gedaan en zo genieten we van een welverdiende vakantie!

Louis huilt soms nog eens over zijn vader maar het gaat stukken beter. Elke week bezoeken we met z'n allen zijn graf en leggen telkens verse bloemen neer.

Soms gaan Louis en ik twee keer per week, zonder mijn moeder om even alleen te zijn. Zij is ook weer aan het werken na zijn verlies had ze enkele weken verlof gekregen om het te verwerken.

Zijn begrafenis was prachtig! Louis en ik hadden samen een liedje uitgekozen, mijn moeder de kist. We konden hem een laatste keer zien, een laatste begroeting bij de begrafenisondernemer. Waar zijn vader in een open kist lag...

Flashback
We stappen binnen bij degene die de begrafenis regelt. Hij begroet ons en toont ons zijn medeleven.

'Jullie kunnen hem hierbinnen een laats keer zien.' Zegt de man waarna hij de kamer verlaat en ons voor een deur laten staan.

Mijn moeder gaat eerst...

'Ik kan het niet Harry...' snikt Louis tegen mijn borst. Ik haat het om hem zo te zien.

'Je hoeft het niet te doen, dat snappen we best!'

'Maar dat is toch iets wat je hoort te doen?'

'Nee, je vader zou het best snappen dat het zo moeilijk voor je is!'

'Ga je met me mee?' Ik knik en neem zijn hand. 'Tuurlijk ga ik mee.' Mijn moeder stapt naar buiten met een zakdoek in haar handen waarmee ze haar tranen wegveegt.

'Het hoeft niet hoor Louis.' Zegt ze zacht maar hij schud zijn hoofd. 'Ik wil afscheid nemen...'

We stappen naar binnen.

Het is bijna eng om in een doodstille kamer te zijn, terwijl zijn vader levenloos in een kist ligt.

Ik loop ernaar toe en zie hoe Louis een hap lucht neemt en naast me komt staan.

'Het is net alsof hij slaapt...' fluistert hij. Ik knik en kijk naar de man die vredig in de kist ligt. Ja, net alsof hij slaapt alleen heeft zijn ziel zijn lichaam veel te vroeg verlaten.

Louis klemt zich vast aan me en een traan rolt van zijn wang. Ook ik hou het niet droog.

'Vaarwel papa, ik hou van je...'

We lopen de kamer uit, Louis luid snikkend terwijl ik ook een traan wegpink.

De rit naar huis was stil, te stil. Louis ligt dicht tegen me aangekropen op de achterbank terwijl ik gerustellend over zijn haren wrijf.

Niemand kon nog wat uitbrengen, te aangedaan van het feit dat dit afscheid nemen werd.

...
Einde flashback
'Harry?' Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk naar Louis die op mijn schoot komt zitten. 'Wat is er?' 'Niets, je leek in gedachten te zijn.' Zegt hij terwijl hij zijn armen om me heen slaat.

Vroeger zou ik degene zijn die op zijn schoot kroop, maar sinds het ongeval is hij anders geworden. Hij is sneller bang, bang om weer iets vreselijk mee te maken. Maar ik heb beloofd hem altijd te beschermen, met heel mijn hart.

Louis zoent me en mijn tong dringt zijn mond binnen. 'Eet elkaar niet op!' Ik zucht wanneer de stem van Niall de woonkamer vult en de lach van Zayn achter hem. 'Waarom laat je de deur altijd los?' Vraag ik grijnzend aan Louis die van mijn schoot opstaan en de jongens begroet.

Vandaag kwamen de jongens weer langs om samen te zwemmen in het grote, ingebouwde zwembad in de tuin.

We leggen onze handdoeken op de ligstoelen en Niall springt als een gek het water in. Gelukkig is het super warm en is het water verkoelend.

Louis gaat op de rand staan en laat zichzelf zakken zodat hij op de stenen rond het zwembad zit, met zijn voeten in het water. Ik wrijf even door zijn haar en ga naast hem zitten.

'Is er iets aan de hand?' Vraag ik meteen bezorgd als hij even afwezig lijkt. 'Nee Harry, eigenlijk gaat alles prima.' Een glimlach breekt door op zijn gezicht wat mij ook gelukkig maakt.

'Ik heb alles wat ik nodig heb, alleen mijn vader niet meer maar hij is nog steeds bij me.' Hij kijkt even naar de lucht en ik leg mijn hand op de zijne. 'Ik heb nog steeds jou moeder die fantastische voor ons zorgt, Niall en Zayn de beste vrienden die we ons kunnen wensen. En ik heb voornamelijk jou! Mijn geluk heb ik aan jou te danken. Zonder jou zou mijn leven niet compleet zijn.' Ik glimlach en word een beetje emotioneel zelfs.

Hij knuffelt me en drukt een lange zoen op mijn lippen.

'Ik had een jaar geleden niet eens durven dromen dat je nu in mijn armen zou liggen elke avond, dat ik je zou kunnen zoenen op elk moment van de dag en ik zou nooit durven dromen hebben dat ik je de mijne kon noemen.'

'Oké dat is genoeg cliché gedoe voor het hele jaar weer!' Ik lach en laat mezelf in het water zakken om Niall aan te vallen met water. Louis lacht en komt al snel helpen met Niall helemaal nat te
Spetteren.

Vote & comment?❤️