My new brother is my bully? L.S

Hoofdstuk 42

Pov. Harry
'Ik had nooit gedacht dat je deze date een kans zou geven...'

'Ik heb toch ja gezegd' zeg ik met een kleine glimlach. 'Je doet dit toch niet tegen je zin hoop ik?' Vraagt Louis die aan zijn nagels pulkt. 'Nee natuurlijk niet! Ik vind het tot nu toe wel leuk, alleen praten we niet zo veel.' Hij glimlacht en zegt: 'weet ik, maar ik praat er liever straks over als je dat oké vind?' Ik knik en dan word ons eten neergezet voor onze neus.

Na het eten staan we op en verlaten het restaurant. 'Ik voel me schuldig over de rekening die je moest betalen.' Hij lacht en komt naast me lopen. 'Doe maar niet. Nergens voor nodig want ik doe het graag voor jou.' Ik bloos lichtjes.

'Hoe gaan we naar huis eigenlijk?' Ik zie nialls auto maar de jongens zitten er niet meer in.

'We gaan nog niet naar huis.' Ik frons. 'Meer verassingen?' Hij knikt wat me verbaasd en we lopen naar het grasveldje waarop ik uitzicht had. We lopen verder het parkje in.

We komen aan bij een plekje dat verlicht is en ik kan mijn ogen niet geloven...

'Omg Louis, dit is...' Zeg ik zachtjes, ik kan mijn zin niet eens afmaken, zo adembenemend vind ik het. 'Vind je het mooi?' Vraagt hij onzeker.

'Mooi? Het is prachtig!' Roep ik uit en een opgeluchte glimlach bespeelt zijn lippen. Ik vlieg hem zonder na te denken om de hals. Even schrikt hij maar knuffelt me stevig terug.

'Ik heb dit natuurlijk niet alleen gedaan.' Zegt Louis en dan komen niall en Zayn tevoorschijn. Ook hun knuffel ik even. 'Veel plezier nog met jullie date.' Zeggen ze en dan zijn ze weg.

'Kom zitten' zegt Louis zacht en ik ga op de donzige kussens zitten die op het kleed in het gras liggen.

Ik kijk naar de lampjes boven ons hoofd en de verschillende foto's van ons samen. 'Ik wist niet dat we er zoveel hadden samen.' 'Niall is ze gaan laten afdrukken speciaal voor vandaag.' Ik glimlach en sta nog even recht om elke foto te kunnen bekijken. Ik lach bij een van onze grappigste foto's en Louis komt bij me staan. Hij gaat achter me staan en legt een hand op mijn schouder. 'Kunnen we even praten eerst? Ik wil de sfeer niet verpesten maar...' 'er moet gepraat worden.' Maak ik zijn zin af en hij knikt.

We gaan zitten en Louis schraapt zijn keel. 'Beloof je me niet te onderbreken?' Ik knik lachend. 'Want dit is al erg genoeg voor me. Ik sterf nog van de stress en ik ben slecht in dit soort dingen...' 'waarvoor is stress nodig soms?'

'Om wat en gaat zeggen na deze date, dat kan twee kanten op...' ik zwijg even en zeg dan: 'zeg alvast wat je wou zeggen.'

'Oké hier ga ik dan. Als eerst wil ik nog eens sorry zeggen voor het maanden lange pesten. Ik wilde verbergen wie ik echt was volgens mij. Jij kent mijn twee kanten, en ik weet dat je het allerliefst mijn lieve kant ziet.' Ik lach en knik.

'Als tweede, sorry dat ik zo vaak pijn heb gedaan in onze relatie. En elke keer na een ruzie besef ik me hoeveel ik van je hou, hoe hard ik je telkens nodig heb en dat ik niets ben zonder jou. En met eleonor zag ik op het eerste gezicht niets mis. We waren vrienden, ik wist dat je jaloers was maar dat vond ik nergens voor nodig. Je hebt gelijk toen je zij dat ze me wou hebben... en nu komt het moeilijke deel en ik wil hierover eerlijk zijn dus dat ben ik ook.

De dag dat wij uit elkaar zijn gegaan, toen jij naar boven renden, zij ze dat je een sukkel was en dat ik veel beter kon krijgen. Ik heb meteen gezegd dat je geen sukkel bent en dat ik jou niet eens verdien omdat je te goed voor me bent. Ik moest je dumpen volgens haar, ik zei nee dat zou ik nooit doen. Ze probeerde me te zoenen, maar ik duwde haar weg! Haar lippen hebben de mijne nooit geraakt! Ik werd boos, maar dan werd er aangebeld door niall. Ik dacht ik vertel wat er tussen ons is gebeurd ervoor, zodat niall wist waarom je verdrietig was. Je hoorde wat ik zei en dat kwam verkeerd over. Als ik erover denk wat ik zei, besef ik dat ik het anders had moeten verwoorden.

Het momenten dat de woorden: het is uit... over je lippen rolde, brak mijn hart in ontelbare stukjes. Eleonor voelde zich gewonnen maar dat was ze alles behalve. Ik schold haar uit, wou haar klappen verkopen maar hield me in voor jou, want je wilt niet dat ik mensen pijn doe, ookal verdienen ze het.

Ik heb haar verteld dat ik nooit nog iets van haar wou horen en dat ze kon oprotten. De opdracht kan ze lekker zelf maken, ik heb liever een onvoldoende dan ooit nog met haar samen te hoeven werken. Ik ben jou kwijtgeraakt dankzij haar, dus als ik van jou mag, ga ik haar wel nog een klap verkopen.

Bij deze Harry wil ik je vertellen dat ik van je hou, en niet zonder je kan! Ik weet dat ik dit al vaak heb gezegd en ik meende het elke keer even hard als de andere keer. Ik snap het als je nu zegt dat je niets meer met me wilt... ik snap het want ik ben op momenten een eikel... ik hoop alleen dat we hier geen ruzie meer over gaan hebben en een nieuw hoofdstuk beginnen. Aan jou de keuze dat dat als koppel gebeurd, of als vrienden en stiefbroers. Maar ik hou van je Harry...'

Aan het einde van zijn verhaal staan in onze ogen beiden tranen te glinsteren in het licht van de lampjes.

'Lou, ik wil ook sorry zeggen voor mijn jaloers gedrag. Dat was echt niet oké maar ik wou je niet kwijt aan haar. Ik zag vanaf het begin al,dat ze je zag zitten en iets zou proberen om je te kunnen krijgen, en nu heb ik haar haar zin gegeven. Misschien was ik te snel, met het uitmaken, maar ik kon niet meer Louis. Ik moest even mezelf terug vinden maar dat lukt niet, niet zonder jou. Zonder jou ben ik niets en... ik mis je echt. Ik begrijp nu ook meer van dit alles, niall had me al verteld dat je zo tekeer bent gegaan tegen haar, maar niet zo uitgebreid als jij deed. Ik geloof elk woord van wat je zei. En ik hou nog steeds van je...'

Een traan verlaat zijn ooghoek.

'dus, gaan we dat nieuwe hoofdstuk samen beginnen of als vrienden?'

1113 woorden! Ik vond dat dit stukje wat langer mocht zijn

Jullie mening over dit stukje?x

Zelf vond ik dit zo leuk om te schrijven!

Denken jullie dat ze samen verder gaan of eerder als vrienden?🤔