BTS REACTIONS

101

102

Sessiz Balkon Kenarı

(Bu bölüm sizin ağzınızdan. Ve bazı üyelerde sadece siz varsınız.)

Jungkook
Herkes her şeyi, herkesi sevmek zorunda değil, ama saygı duymak zorunda. Aldığım linçler haddini ve benim sabrımı aşmıştı. Herkes beni sevmek zorunda değil, bana hayran olmak zorunda, beni idol olarak görmek zorunda, beni internetten takip etmek beğenmek zorunda değil. Şahsıma ait küfürler, iğrenç kelimeleri göz önünde bulundurmazken şimdi de sevgilime aileme hakaretler ediyorlardı ve bu benim sabrımı aşmıştı. Yıllardır ünlü olmak için uğraşırken şimdi sahibim ama eski hayatıma dönmek istiyorum. Ve şimdi evimin sessiz ve karanlık balkonunun kenarında oturmuş göz yaşlarım içinde öylece oturuyorum.

Yoongi
Birlikte başladığımız yere tek başıma geri döndüm anne.
Ayrılığımıza aklım ermiyor anne. Hikayemizi unutmayacağım sende unutma. Yeşil, huzur gözlerini özledim ama şimdi bana çok uzak o güzel gözlerin.
Yıldızlara bak. Ben küçüktüm. Sevdikçe büyüdüm. Ve bu sevgiyi bana sen öğrettin annem. Senin bana öğrettiğin sevgiyle yeşerdim ve büyüdüm anne. Şimdi ne olur nasıl yaşarım bilemem ama bana öğrettiklerini asla unutmayacağım.
Annemi toprağa vereli 4 saat olmuştu ve birlikte hayallerle, umutlarla tuttuğumuz evin ilk çayımızı içtiğimiz balkonda tek başıma oturuyordum.

Taehyung
Her şey seni hatırlatıyor bana. O deniz gözlerin ve beni sevmen. Hep ne yaptım ki seninle buluştum derdim ama kısa süre sonra benden gittin. Birlikte çıktığımız yolda rotasız yürüyemem ki ben. Sendin benim rotam ve sen gittin ben yolumu kaybettim sevgilim.
Kendime gelemedim gittiğinden beridir. Hep yanında kaldım ama artık dayanamadım. Ölsem yeridir belki de?
Ne sen bana geri gelebilirsin ne de ben sana.
İkilem içinde kaldım şimdi. Her şeyi sana soran ben şimdi öylece kaldım burada.
Şimdi o soğuk balkonumuzda sensiz devam edemeyeceğimi anlayıp yanına geliyorum beni bekle sevgilim.

Jimin
Bağırıyorum ama beni duymuyorsunuz değil mi babam. Ben bunları kaldıramam ki. Ben senin hep küçük kızındım ama bazen sana kızardım büyüdüm diye ama sen haklıymışsın baba ben küçükmüşüm.
Dünya dönüyor ama ben dönmüyorum.
Hep gülerdin bana o güzel gamzeni ortaya çıkarırdın ve ışıldayan gözlerinle.
Bu gidişle ben çok yaşamam diyordum sen gittiğinde ama 7 gün oldu. 7 gün boyunca bağrıma taş basıp bekledim ama hissizleştim.
Geri dön.
Bu küçük kızını yanında hiçkimse olmayan kızını bırakıp gittin baba. Bende sadece bana öğrettiklerinle büyüyeceğim.

Jin
Balkon kenarı seninle çok şey paylaştık. Ama bu sefer hepsinden kötü. Ruhum yorgun.
Belliydi zaten benden kaçışından.
Söylediklerimi duymayacağını biliyorum sevgilim ama sen varmışsın gibi konuşmaktan başka bir çarem yok.
İlk bana baktığın gibi baktın bana her zaman. Ben bilmiyorum bana nasıl baktın ama annemin anlattığı kadarıyla beni sever gibi bakmışsın. Karşına çıkıp seni sevdiğimi söylediğimde sende beni sevdiğini söyledin. Ama ben doğuştan görme engelliydim. Ben senin sadece sesini sevebildim. Sense beni gördüğün zamandan itibarenden şimdiye kadar hep beni sevdin. Göremiyorum ama hislerim oldukça kuvvetli.
Ne söylesem boş. Beni göremezsin.
Sen beni bu dünyada tek seven erkektin ve beni iyileştirmeye çalışırken sen yavaş yavaş tükenmişsin. Fark edemedim. Demek ki duymak yetmiyor sadece.
Beni sevdiğin için teşekkür ederim. Sensiz nasıl yaşarım bilmem ama senli çok güzel yaşadım.

J-hope
Abim. Bu dünyadaki tek tutunacak dalımdın sen benim. Her şeye birlikte göğüs germiştik biz. Ama şimdi sen bana tek başına mücadele et artık ben yoruldum dercesine beni bırakıp gittin çektiklerim yetmezmiş gibi.
Yanlış anlama bu bir sitem değil. Dolmuşluğum.
Bugünüm dünüm olsa seni son kez görsem.
Yaşananları yaksak ve eskiye dönsek abim.
Beni de yanına al orada da birlikte olalım.
Ailemiz bizi bırakıp gittikten sonra biz her şeye birlikte göğüs gerdik. Sende onlar gibi beni bırakıp gittin söyle şimdi ben ne yapacağım?
Şimdiden özledim.
Ben şimşek çaktığında kimin yanına gidip korkumu bırakacağım?
Çok soru var hiçbirinin cevabı yokken bu sessiz balkonumuzda sensiz öylece durmaktan başka da bir çarem yok.

Namjoon
Kız kardeşim. Tüm yaşanmışlığım içindeki tek doğrum.
Senden önce benim gitmem gerekirdi ama sen her zamanki gibi önce davrandın. Annemiz bize küçükken çikolatalı ekmek yaptığında ilk alan sen olurdun, ilk sen okuma yazmayı söktün. Evet aramızda 1 yaş var ama ben senin yine de büyüğünüm.
Şimdi neredesin ne yapıyorsun bilmiyorum.
Hani sen bana demiştin ya Namjoon çok iyi bir çocuğa benziyor diye, o gerçekten çok iyi biri güzel kardeşim.
Küçükken kavga ettiğimizde hep bu balkon kenarına gelirdik yan yana olurduk ama konuşmazdık. Sonra ilk adımı sen atardın ve barışırdık.
Şimdi ben o balkon kenarındayım güzel kardeşim ilk defa kavga etmeden geldim ve ilk defa yanımda sen yoksun.
Huzur içinde uyu.