BTS REACTIONS

35

35

Merhabalar ;)
Uzun süre ardından ^^
Gececi tayfa kendinizi belli edinnn🖤

Jung Hoseok

Jh:SANA BENİ YALNIZ BIRAKMANI SÖYLEDİM !

"Ama anlamıyorsun ki be-

Jh:DEFOL GİT

Bağırmasıyla titreyip yukarı adımladım merdivenlerden çıkıp odamıza girdim hope ile evliydik 2 aydır ama sürekli kavga ediyorduk hemde sürekli ve hope yüzündendi ne yaparsam yapayım bağırırdı kızardı şimdi yaptığı gibi önceden böyle değildi evlenmeden önce bana bir kez sesini yükselttiğini duymazken şimdi her an bana bağırıyor el kaldırıyordu ama vuramıyordu belki evlenmesek daha iyi olacaktı bu durumu kimseye anlatamıyordum çünkü toz konduramıyordum onu seviyordum ama artık bu şekilde olamazdı neredeyse bir buçuk aydır katlanıyordum ama artık sabrım taşmıştı bu gece o uyurken gidecektim bu evden yurt dışına gidecektim belki Amerika belki İngiltere hiç fark etmezdi ama bir Yanımda gitmek istemiyordu işte ama ben o yanımı dinleyemeyecek ve gidecektim her şeyi herkesi arkamda bırakıp gidecektim

Telefonumdan Amerika'ya aldığım bilete bir kez daha baktım 01.30'daydı uçağım valizimi hazırlamıştım şimdi ise dışarı çıkma vaktiydi hope'a elli etmeden

"Nereye gidelim hanımefendi"

"Havaalanına lüten"

Hope'a belli etmeden evden çıkmıştım çünkü ona belli edersem izin vermezdi çünkü hep böyle olmuştu 2 aydır sürekli bağırıp çağırıyordu kavga ediyorduk gitmek istediğim zaman farklı bir insana dönüşüp engel oluyordu sanki o değildi kişilik bozukluğu vardı biricik sevgilimde uğraşmıştım hemde çok uğraşmıştım düzelsin diye istememişti ben hasta değilim değilim diyerek hep engel olmuştu ve de böyle olmuştu bu durumlara gelmiştik işte

"Demek eniştemizi bırakıp Amerika'ya geldin haa"

Kuzenimin sorusu ile tekrar vicdan azabı çekip başımı salladım kuzenime gelmiştim iki kuzenim vardı zaten iki kız kuzenim birlikte kalıyorlardı bende onların yanına gelmiştim çünkü başka çarem yoktu

"Peki ya dönecek misin?"

"Hayır tabiki de en kısa sürede de boşanacağız"

"İyi de o hasta biliyorsun onu bırakıp buraya gelmen doğru mu sence? Ve bilirsin biz işe girmedik ve şey paramız da yok se-

Anlaşıldı istenmiyordum neyse ki Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin

"Tamam ben gidiyorum yeter bu kadar"

Ani kararlarım beni belki yanlış yola sürüklüyordu ama o an ne istiyorsam onu yapıyordum otele gidiyordum kimse beni istemiyordu işte istemesinler umrumda değildi ailem ölünce zaten kimse bana yardım etmemişti şimdi de etmesinler kendim büyüdüm kendim geliştim teyzem sayesinde ama kuzenlerim (biraz öncekiler) beni hep kıskandılar anneleri beni seviyor diye kendilerini sevmediklerini zannediyorlardı şimdi bile -
Sordukları sorunun cevabı benim için kolaydı kim ister aşık olduğu adamı terk etmeyi ? Onu hasta bir şekilde bırakıp gitmeyi ? Kimse istemez ama zorundaydım uyguladığı bağırışlar gürültüsü kızması ve artık şiddet göstermesi (böyle yapacak biri değil sadece kurgu umarım tepki göstermezsiniz ♥︎)

"*** oteline gidelim lütfen"
Taksiye binip gideceğim otelin ismini söylemiştim.

Dayanamamıştım.
Olmamıştı işte...
Bende istemezdim ama zorundaydım dayanacak gücüm kalmadı ona defalarca tedavi olmasının gerektiğini söylemiştim tek başıma doktorla görüşüp doktor bulmuştum ama o gitmek istememişti bağırıp çağırmıştı.
Hatta doktor çok kısa süre tedavi görürse düzeleceğini de söylemişti oysa...

J-hope beni 97 kere aramış ve 200 mesaj atmıştı ama ben geri dönemeyecek ve bekleyecektim böyle devam edemezdik olamazdı.

2 HAFTA SONRA;

14 gün oldu onu görmeyeli kokusunu hissetmeyeli onu öpmemeyi sözcüklerini duymayalı...
Kahrolmuştum.
Bitmiştim
O yoksa bende yoktum
Biz birbirimize iyi geliyorduk.
Biz birbirimize aittik.

Şimdi ise namjoon'dan gelen haberle Güney Kore'ye dönüyordum çünkü j-hope'un çok kötü olduğunu söylemişti telaşlanmıştım hiçbir şeyi düşünmeyip uçak biletini almıştım.

"Nasıl yani inanamıyorum ya ! Beni kandırdınız yani öyle bir şey yok gelmem için beni kandırdınız !"

Namjoon'un beni araması ve hope'un durumunun kötü olduğunu söylemesi ile Kore'ye gelmiştim ama kandırılmışım !
Oyuna gelmişim !

Nj:Bak anlamıyorsun o çok iyi ama bir yandan da çok kötü senin geri gelmen için senin bulduğun doktorla iki haftadır seans'ta ve iyileşti kısa süre içinde ama yanında sen yoksun ailesi veya biz bile yetemiyoruz sen yoksan o ruhen veya fiziksel anlamda hiç yok o yüzden böyle bir oyun oynamak zorundaydık ki sen gelesin evet üzgünüm seni kandırdım bulduğum planla ama bu görev bana düştü ve tek aklıma gelen fikir buydu tekrar üzgünüm biz çıkıyoruz hope alt katta ve senin geldiğini bilmiyor"

Bu sözlerin ardından tüm üyeler dışarı çıkmıştı olayları beyin süzgecimden geçirip aslında haklı oldukları sonucuna varmam kısa süremi almıştı ve hemen alt kata hope'un yanına gittim kapıyı çalıp açtım burası prova odasıydı yani yedek prova odası (bighit'in yani şirketin) benim biricik sevgilimi gördüm yerde oturmuş bir bacağı yukarıda üstünde eli diğer bacağı aşağıda gözleri ise ellerindeydi öylece duruyordu kapıyı kimin çaldığını umursamamıştı bakma tenezzülünde bile bulunmamıştı

"Sevgilim"

Biraz kalın ama kısık çıkan sesimle bana dönüp şaşkın gözlerle bakmaya başlamış ve hemen koşarak yanıma gelip bana sarılmıştı

"S-sen geldin ben ben düzeldim biliyor musun artık ben kötü biri değilim-

"Şşt sevgilim sen hiçbir zaman kötü biri olmadın sadece kötü huyların vardı ve bitti bu zamanda yanında olamadığım için özür dilerim ama zorundaydım kafamı toplamak zorundaydım üzgünüm ama artık birlikteyiz biziz birbirimizi seviyoruz bu yeterli değil mi"

"E-evet yeter de artar güzelim sen yokken ben yok gibiydim sen beni tamamlıyorsun benden birdaha gitme"

"Asla..."

Uzun bir sürenin ardından tekrardan sizlerleyiz birdaha bu kadar uzun süre gitmeyeceğim sizin için 💛
Mesaj kutumdan da görebilirsiniz ❤️
Namjoon'da çıtayı biraz daha yükselteceğimi bilmenizi isterim ve diğer hikayelerime de bakmayı unutmayın

Bu kadar zamandır niye yoktum ?
Tatildeydik. Aslında kısaca bu ama daha sebepler de var neyse sonuçta yazılarım ve ben geri döndük ^^
Sizi özlemişim fazlasıyla yorum yaparsınız artık sizde umarım bölümü beğenmişsinizdir 🐥🐥