Valen Series 1: The Alpha King

chapter 25

Chapter 25

"He's so handsome!" Tili ni Andra sa aking isip. Kung nasa aking anyong tao lang ako ngayon, alam kong mapapalabi ako sa sinabi niya.

Para siyang nag-iba, hindi na siya boses awtoridado at seryoso, she's not being rugged too!

Hindi ko na lang siya pinansin at tinignan ang anyong lobo ni Zaniel, it's huge and really magically amazing! Sobra pa sa napapanood kong mga fantasy cartoons sa T.V.!

Isinarado ko na lang ang isip ko para hindi ko na marinig si Andra sa aking isip. Hindi ko alam kung nasaan ako banda sa kaniyang katawan, basta ang alam ko lang, para akong nandito nakakulong sa kaniyang isip, at ang mga iniisip niya ay naririnig ko, pero ngayon na isinarado ko na ang isip ko, hindi ko na siya naririnig.

"Adara!" Rinig kong nanggagalaiting sigaw ni Andra sa isip ko pagkalipas ng ilang minuto.

"H-huh?" Gulat kong tanong sa kaniya.

"Your man talked to me! He want's us to shift! He said, He want's to talk to you! Tsk tsk tsk, i already miss Silver." Rinig kong sabi niya sa nanlulumong boses.

"Who's Silver?" Nagtataka kong tanong sa kaniya.

"You innocent bitch, Silver is Zaniel's wolf!" Sigaw niya ulit sa isip ko.

"I'm not innocent! I already know that Zaniel didn't have a titi cancer! He's-He's just h-huge kaya may bukol!" Sigaw ko pabalik sa kaniya.

"Wha-what? What's titi cancer?" She confusedly asked. I mentally faced palmed.

"How can i back to my human body?" Tanong ko na lang sa kaniya.

"Just concentrate, and think that you'll back to your human form," huminga ako ng malalim, nakikita ko si Zaniel sa aking harapan, halatang naghihintay sa aking pagbabagong anyo, nakasuot lang ng jeans at walang pang-itaas, seryosong nakatingin sa akin.

At hindi ko namalayan na ako na pala ang komokontrol ngayon ng lobong ito.

Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ng lobong aking kinokontrol, maya-maya pa ay naramdaman kong parang nagbabalik na ako sa pagiging anyong tao.

Naramdaman kong natumba ako sa damuhan.

"Tsh, i didn't even atleast take a run!" rinig kong parang pagrereklamo ni Andra sa aking isip pero hindi ko pinansin dahil parang ramdam ko ang panghihina.

"Shit, Adi! mahinang sigaw ni Zaniel at agad na lumapit sa akin para matulungan ako.

Mabuti na lang at sa mga sumunod na araw mula ng magkita kami-ay naghilom na ang kaniyang mga sugat, itinago niya ito sa lahat ng tao sa bahay, nilalagyan ng gauze kahit wala na namang sugat, at sa dalawang araw niyang pananatili sa bahay, ay palagi siyang kinukulit ni Lorraine, palagi rin silang magkasama na palaging kinaha-heart attack ng puso ko.

Ramdam kong hinawakan niya ako sa aking baywang at tinulungang tumayo. Nang makatayo ako ay napasandal ako sa kaniya dahil sa naramdamang panghihina. Bakit ako nanghihina? tanong ko sa isip at napakapit ng mahigpit sa magkabilang braso ni Zaniel. Naisandal ko rin ang aking noo sa walang saplot niyang dibdib.

"Because this is the first time we shifted, nabigla ang katawan mo Adara, but your energy will be back in awhile." napanguso ako sa narinig kay Andra at napayakap kay Zaniel, hindi pa rin nanunumbalik ang aking lakas.

"Z-zan, I'm a w-werewolf too," nag-angat ako ng tingin sa kaniya at nakita siyang nakaiwas lang ang tingin sa akin. Sa ibang bahagi ng dilim nakatingin, halatang iniiwasan akong tignan, pero nakahawak pa rin sa akin bilang suporta na hindi ako matumba. Nakita ko rin ang malalim na paglunok niya. "Zaniel.." napalunok ako, pilit pinipigilan ang pagtulo ng luha. "B-bakit mo ako iniiwasan sa nagdaang mga araw?" napahikbi ako na agad niyang ikinalingon sa akin. "Bakit h-hindi mo man lang ako magawang tingnan?" nakagat ko ang pang ibabang labi. Siya naman ay nakatingin lang sa akin habang bahagyang nakaawang ang mga mapupulang labi.