Valen Series 1: The Alpha King

chapter 3

Chapter 3

The car stopped in front of a high building, lumabas si Tito Zan at ibinigay ang susi sa gwardiya na tumango lang, pagkatapos no'n ay pinagbuksan niya ako ng pintuan.

I looked in front and saw many people looking at us, or on him? Well, I don't know! Why would they look at me anyway? I'm just nobody, and maybe, the reason why are they looking at me is because they are angry at me, masama kasi ang tingin sa akin ng mga babae eh. I pout my lips.

"Follow me Adi," Zan said like a command that I silently obey. Pero bakit Adi ang tawag niya sa akin? Diba dapat Ada? Because my name is Adara! Not Adira!

Yumuko na lang ako habang nakasunod sa kaniyang likuran dahil sa mga masasamang tingin na pinupukol ng mga babaeng nadadaanan namin. I'm so confused, Mama said na sasaktan ako ng mga tao kapag makikita nila ako, 'yon ba ang dahilan kong bakit hinabol ako ng mga lalaki at pinagtitinginan ng mga tao kanina? Dahil sasaktan nila ako? At ngayon naman ay ang mga babae naman ang tumitingin sa akin ng mga masama.

Pero bakit hindi pa nila ako sinasaktan?

Nanlaki ang mata ko at napatingin sa likuran ni Zaniel na naglalakad sa unahan ko. No'ng dumating siya parang natakot 'yong mga lalaki kanina!

Is it because of him? Why people didn't hurt me yet?

Natigil ako sa pagiisip ng marinig ang isang tunog, at pagkatapos no'n ay may bumukas na isang kwarto? Para itong kwarto pero maliit ang espasyo, nagtaka pa ako ng pumasok ang mga tao doon, hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. Ng nakapasok na si Zaniel sa loob nito ay napakunot-noo itong napatingin sa akin dahil nanatili akong nakatayo sa labas at alam kong bakas sa mukha ko ang pagtataka. Bakit sila pumapasok diyan?

Nakita kong napabuntong hininga si Zan at lumabas para hilahin ako papasok. Namilog at napaawang ang labi ko ng sumara ang pintuan sakto lang pagkapasok namin at naramdaman kong gumagalaw kami! Napahawak ako ng mahigpit sa braso ni Zaniel dahil sa kaba, takot, at pagkabigla.

"Don't be afraid, this thing is called elevator, ginagamit para madaling makapunta sa mga itaas na palapag." He carefully explained to me. This is the elevator? Wow! I didn't know ito pala ang elevator na tinatawag na sa mga libro ko lang nababasa!

"T—This is safe right?" Nag-aalangan kong tanong, nababasa ko kasi sa librong mga nababasa ko na merong ibang nakukulong dito sa elevator dahil nasisira.

"Its okay, its safe, dont worry Adi." He slightly smiled at me and look at the other side, pinagtitinginan siya ng ilang mga taong nakasakay sa elevator.

Kinalas ko ang pagkakahawak sa braso ni Zaniel ng naging komportable na ako. Napalakpak ako dahil sa pagkamangha, of course! This is my first time!
Pero natigil ako ng nakitang nakatingin silang lahat sa akin gamit ang nawei-weird-uhang ekspresyon na ikinataka ko, kaya kunwari ay nagpapagpag ako ng alikabok sa kamay at tumingin na lang sa ibang direksiyon na parang walang nangyari.

I heard Zaniel's chuckle. Pinindot
niya pagkatapos ang mga numero na nasa dingding na may mga umiilaw-ilaw. Kaya kyuriyos ko rin itong pinagmasdan ng mabuti.

"What's that thing?" I asked him again.

"The number of floors, pipindutin mo kung anong number ng floor mo para tumigil ro'n ang elevator." He answered why looking intently at me, tapos na sa pagpipindot, napaiwas ako ng tingin at hindi na nagbalak pang tumingin ulit sa kaniya, ramdam ko rin ang mga titig niya.

"We're here," anunsiyo niya at tumunog ulit ang elevator. Hinawakan niya ako sa kamay at hinila, napatingin ako sa magkahugpong naming kamay.
Bakit parang nakaramdam ako ng kuryente? Tinignan ko ng maigi ang kamay ni Zan, wala namang mga wires ah? Bakit parang nakuryente ako kanina?