My Highschool Life (Junior) COMPLETED

Life:32

LIFE 32: PLAN.

Rainee's Pov. 

"Siguraduhin lang natin na wala nang masasaktan. Mahirap mawalan at alam niyo yang lahat." 

Fuck that stupid Ninjas! Kung hindi lang natamaan si Fiona,baka sinugod ko sila. Tinanguan ko lang si Agent Thunder at nagmadaling lumabas ng Meeting Room. 

"Rainee,where are you going?." Tanong ni Miarah. 

"Check something." I suddenly remembered. "Puntahan niyo na si Fiona sa ospital. Tatawagan ko kayo,kung kinakailangan." 

I walked. Hindi ko na kailangan marinig ang mga sasabihin nila dahil alam kong puro tanggi lang yun. I have my plans right now. Kung gusto nila ng gera? Fine! I will give it to them. Kailangan ko lang ng tulong ng mga nakatataas. And then I remembered something, no! Not something, I will call in…. Someone..

Kinuha ko ang cp ko sa bulsa ng leather jacket ko at tinawagan ang Bestfriend ng mama ko.

"Hey. Agent Rain. It's me,Agent Moon." 

"Ow? Anong kailangan mo?." 

"Kailangan ko kayong lahat. Let's meet at your old secret place… I mean, not only you of course. All of you." 

I heard her chuckled." Okay."

Nang marinig ko yun,agad akong sumampa sa Ducati Motor ko. Alam kong magagalit si Mama at Papa,pero Kailangan eh. Sinuot ko ang black face mask ko at helmet. I need to be safe. Baka may makakilala saken. 

Pinaharurot ko na ang motor ko. Hanggang sa makarating ako sa dating lungga ng mga Agents, noong mga panahong wala pa ang Business World Industry. Bumaba ako sa motor at tinanggal ang helmet. Looks old but cool,kaya pala hindi ito maiwan iwan nila mama. Because this place are full of memories of them. It looks scary outside but I know it's cool inside. Parang abandonadong lugar na to at hindi na sakop ng Gobyerno ng Pilipinas. Yun ang pag kakaalam ko. 

Naglakad ako palapit sa pintong bakal na napapalibutan ng mga halaman. Agad kong nakita ang camera scanner. The Red Line check my whole body and face. 

"Welcome,Agent Moon." 

Oh? I have an acess here? Yeah. Thanks to Mama. Bumukas ang pinto. It's an elevator. Pababa nga lang,dahil kapag nakita mo sa labas ang building na to,hanggang second floor lang. Malapad at malawak. 

Nang bumakas ang elevator,bumangad sakin ang malawak na sala,theres a sofa everywhere, the theme of the background is Dark Red. Naramdaman kong nag vibrate ang cp ko. Oh Right! There's a machine that automatically turned your phone off if you suddenly step your foot out of the elevator. I sighed before walked toward the other door. Walang tao dito sa sala nila at alam kong hindi pa ito ang kabuuan ng lugar. 

Nang nasa harapan na ako ng pangalawang pintong bakal, there's no camera scanner. Nilibot ko ang tingin sa pinto at nakita ko ang post it note na nakadikit sa gilid nito. Sinubukan kong hawakan yun pero ayaw matanggal,hindi siya papel,kundi bakal na ka-shape ng post it note. May lumabas na mga letra doon. Masyadong malalim ang nakalagay.

"Ako'y Sirain mo."

Sisirain ko? Eh pano kung mag alert alarm tong paligid ko at may mga nakatago palang mga baril sa dingding. Pano ko makakapasok nito?. Hayss.. bahala na nga. Naglakad lakad ako at naghanap ng martilyo. Luckily may nakita ako. Agad ko iyong pinulot ngunit, mukhang hindi ito totoong martilyo. Bumukas ang pinto. Yun pala yun? Tss.