26.BÖLÜM

13 2 0
                                    

🖌

Hayatın en ilgi çekici yanı bizi neyin beklediğini bilmiyor oluşumuzdu. Bir anda her şey tepetaklak olabilir ya da mükemmelleşebilirdi.

Efsun ağlıyorken Esat onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Cihangir müşterilerle ilgileniyordu. Mahir ise benimle birlikte oturuyordu. Şoku atamamıştık.

“Polisler geldi.”

Mahir’in söylediğiyle kapıya baktım. Polislerin hemen ardından koşarak Esved girdi. Gözü hemen etrafı taradı. Beni görünce hızla yanıma geldi. Ayağa kalkıp sarıldım.

“Bade’m.”

Dakikalardır akmayan göz yaşlarım ona sarılmamla yanaklarımı ıslatmıştı.

“Ağlama güzelim benim. Buradayım ben.”

Omuzlarım sarsıla sarsıla boynunda ağlıyordum.

Beni kendinden hafif uzaklaştırıp boylarımızı eşitledi. Baş parmakları yanaklarımı sildi.

“Kim yaptıysa bulacağız, korkma.”

Başımı salladım.

“Bunun birimi mi ilgileniyor?”

Esved Mahire döndü.

“Ne diyorsun?”

“Kapıya bak.”

Baktığımda Metin’i gördüm.

“Tatsızlık çıkarmayın.”

Esved başını salladı.

Metin yanımıza geldi. 

“Geçmiş olsun. Birine bir şey olmamış sanırım.”

“Evet, herkes iyi.”

Bakışları bana döndü.

“Bade seni ifade için emniyete götürmeliyiz.”

Esved kolunu omzuma sardı.

“Neden tek Bade?”

Metin bir adım atıp Esvedin karşısına dikildi.

“Olayların onunla bağlı olma ihtimali çok yüksek ondan.”

Esvedin koluma dokundum.

“Tamam sıkıntı yok. Gidip gelirim.”

Sıkıntıyla bana baktı.

“Bende geleceğim.”

“Arabanla bizi takip edebilirsin. Bade hazırsan çıkalım.”

Başımı salladım. Mahir bizimkilere haber vermeye giderken bizde kafeden çıktık.

“Güzelim hemen arkanızda olacağım. İstemediğin hiçbir şey yapamazlar sana.”

Elini tutup sıktım. Bilmiyordu ki Metin'i ben çağırmıştım.

FIRÇA İZLERİ (İLK KİTAP)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin