5.BÖLÜM

58 7 0
                                    

Merhaba canlarım. Umarım beğenirsiniz.

Vote ve yorumla bana destek olursanız sevinirim.

Medyaya Esved'i bırakıyorum.

🖌

“Ben derse gidiyorum. Seher Hanım gelirse arayın.”

Tamam on defa söyledin zaten. Git derse sen.”

Geç kalmamak için kafeden çıkıp hızlıca yürümeye başlamıştım. Öğlen olmuştu Seher Hanım her an gelebilirdi.  Girmem gereken 40 dakikalık bir dersim vardı.
Dersin başlamasına 5 dakika kala sınıfa girdim. Genelde oturduğum sıraya oturdum ve hocayı bekledim. Dersin başlama saatiyle içeri giren hocayla düşüncelerimden uzaklaştım.


“Nerede kaldı ya?”

“Yağmur yağıyor trafik vardır sakin ol biraz.”

“İlk defa ailemi tanıyan biriyle görüşeceğim Esat.”

“Biliyorum kardeşim ama telaş yapma. Şu içeri giren kadın mı acaba?”

Kapıdan giren kadını süzdüm. 50’li yaşlardaydı sanırım. Etrafına bakınırken göz göze geldik. Gözleri anında doldu ve bana doğru geldi.

“B-Bade.”

“Benim. Hoş geldiniz Seher Hanım.”

“Hoş buldum. Teyze de lütfen.”

“Peki. Mahir çocuklara haber ver. Arka odaya gelirsiniz.”

“Tamam geçin siz.”

Seher Teyzeyi bize ait olan odaya yönlendirdim.

“Burası senin mi?”

“Birazdan gelecek olanlarla birlikte işletiyoruz.”

Ben cümlemi bitirirken kapı tıklandı ve bizimkiler içeri girdiler. Hepsi kendine yer bulurken Seher Teyzeye döndüm.

“Yetimhaneden arkadaşlarım; Cihangir, Mahir, Esat ve Efsun.”

“Memnun oldum. Yalnız olmadığını bilmek çok güzel Bade.”

Tebessüm ettim. Bir an önce konuya girmek istiyordum.

“Gözlerinden heyecanın okuyor.” Elini çantasına uzattı ve bir defter çıkardı. Uzattığı defteri aldım.

“Babanın davalar hakkında tuttuğu notlar bu defterde. Kanıtlar hakkında falan bir şey yazıyor mu bilmiyorum.”

“Yardımı dokunacaktır teşekkür ederim. Suat Yıkılmaz davası hakkında ne biliyorsunuz?”

“Neden bu kadar ilgilendin bilmiyorum ama bende çok bir şey bilmiyorum. Baban ünlü bir avukattı ve adamın ismini hatırlayamadım ama davaya bakmasını istedi. Baban başta kabul etmedi. Yıkılmaz Holding ünlü bir şirketti. Adamın yaptığı suçlamalar doğru değildir diye düşündü.”

“Sonra kanıtlandı mı?”

“Bilmiyorum. Sordum ama bir şey demedi. Davayı aldı ve araştırmaya başladı. Çoğu zaman gece geç saatlere kadar çalışıyordu. Annen kendini yorduğu için kızardı İhsan Bey’e.”

“Annemi tanıyor muydunuz?"

“Evet. Benim için abi ve abla gibilerdi. Çok da iyi insanlardı.”

FIRÇA İZLERİ (İLK KİTAP)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin