🖌
Ufak şeylerin beni mutlu etmesini, heyecanlandırmasını seviyordum. Karşı cinsi yanağından öpmek çoğu kişi için basit bir şeydi belki de. Ama benim için heyecan vericiydi.
Hala kapının orada elim yanağımda bekliyordum. Telefonum çalınca bizimkilerden biri olduğunu düşünüp bakmadım. Kendime gelmek için yanağıma iki tokat attım. Daha iyi hissedince merdivenleri çıkmaya başladım.
Bizimkilerin anlamaması için dua ediyordum. Az önce olanlar neydi daha ben anlamamışken onlara anlatamazdım. Kapıyı çalacakken aniden açıldı. Efsun beni saniyelik süzüp söylenmeye başladı.
“Araba gideli 5 dakika oldu. Bir şey oldu sandım. Ne yapıyordun?”
Camdan bizi izlemişti demek ki. Çocuklar izlediği için kızarlardı bu yüzden aşağı da inememişti.
“Gördün nedenini niye soruyorsun?”
Kolumdan tutup beni içeri çekti.
“Görsem niye sorayım salak? Ben cama çıktığımda gidiyordu Esved.”
Görmediğini tahmin etmeliydim. Pot kırmıştım mecbur anlatacaktım. Bana fırsat vermeden devam etti.
“Hem ne oldu kuzum aşağıda? Öküz mü çıktı bu da?”
Sorusuna güldüm.
“Duşa gireyim önce. Sonra anlatırım.”
Üzerime eğildi ve hafif kokladı.
“Rakı içmeye mi götürdü seni?”
Başımla onaylayıp banyoya yöneldim. Üzerimdekileri çıkartıp kendimi ılık suyun ellerine bıraktım. Geceyi düşündüm. Çoğunlukla sessizlik içinde kadehlerimizi içmemiz, kadehini anlamlı kıldığımı söylemesi, yanağımı öpmesi. Her şeyiyle mükemmeldi. Bu gecenin bana en büyük faydası tek taraflı bir çekim olmadığını anlamam olmuştu.
Daha fazla oyalanmadan duştan çıktım. Yüzümü köpükleyip iyice arındırdım. Sonunda banyodan çıktım ve odaya geçtim. Efsun yatağının üstünde bağdaş kurmuş oturuyordu. Beni görünce önüne oturmam için vurdu.
“Çık da giyineyim.”
Sinirle bana baktı.
“O zaman anlatmazsın.”
Alnımı kaşıdım.
“Çocuklar bir şey dedi mi?”
Anlık düşündü.
“Yok ama bilmeleri gereken bir şey mi?”
Galiba öyleydi. Esved yanlışlıkla imada bulunursa söylemediğim için kızabilirlerdi.
“Evet geç yanlarına bende üstümü giyip geliyorum.”
Efsun çıkarken dolaptan pijamalarımı aldım. Çok üşüyen biri olduğum için kışın en kalın şeylerimi giyerdim. Polarlarımı üzerime geçirdim. Telefonumu çantamdan çıkardım ve gelen bir şey var mı diye baktım.
Aynı evde olmalarına rağmen çocukların birkaç mesajlaşmaları vardı. Ve Esved’in az önce attığı fotoğraf. Düşünsem de fotoğraf çektiğini görmediğime emindim. İçine girdiğim de geçen beni çağırdığı tepede olduğunu anladım. Manzarayı tanımıştım. Yazdığı mesaja baktım.
Gecenin anlamlı kalmasını istedim.
Oraya en son benimle gitmişti sanırım. En azından ben öyle düşünüyordum. Onunda hoşuna gideceğini düşündüğüm şeyi yazdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FIRÇA İZLERİ (İLK KİTAP)
Teen Fiction🖌 Geçmişleri birlikte olmalarına müsaade edecek miydi? Acıları onları birleştirecek ya da ayıracaktı. Seçimi onlar yapacaktı...
