2. BÖLÜM

102 18 39
                                    

Merhabalar. Nasılsınız?

Lütfen oy ve yorumu unutmayın.

Güzel okumalar:)

🖌

“Efsun kalksana kızım.”

“Git başımdan Bade.”

“Bugün dersi olan ben değilim kalk çabuk.”

Herkes kalkmıştı kahvaltıya başlamak için Efsun’u bekliyorduk.

“Uyanmıyor mu?”

“Yok Esat, başlayın siz. Ben su falan dökeyim.”

“Sen otur güzelim ben dökerim.”

Esat’a gülüp başımı salladım. Birbirleriyle uğraşmaya bayılıyorlardı. Ağzıma peynir atarken Efsun’un bağırışını duydum.

“Esat! Kaçma gel buraya.”

Esat’ın peşinden içeri giren Efsun bize döndü.

“Size de aşk olsun ya. Engeller insan.”

“Seslenince kalkmıyorsun biz ne yapalım? Otur kahvaltını yap hadi. Derse geç kalacaksın.”

“Üstümü değiştirip geliyorum. Esat seninle sonra görüşeceğiz.”

Esat onu takmadan zeytini ağzına attı.

Kahvaltı işi bitince Efsun ayaklandı.

“Hadi Esat geç kalacağız.”

“Geldim.”

Beyler giyinmeye geçerken sofrayı topladım. Erkenden kalkıp hazırlanmıştım zaten. İşleri halledince evden çıktık. Araba Esatlardaydı. Ev ve kafe arası 10 dakikaydı yürüyecektik.

“Bade adamı ne zaman arayacaksın?”

“Yarın dersim yok siz kafeye bakarız derseniz arayacağım.”

“Ben gelirim seninle Cihangir açar.”

“Tamamdır.”

Kafeyi açınca döküntüleri toplamakla işe başladık. Uzun bir gün bizi bekliyordu.


“Bir limonata Efsun.”

“Hallediyorum.”

Öğlen olmuştu ve kafe çok kalabalıktı. Bu iyiydi tabi ki. Burası bizim geçim kaynağımızdı. Cihangir işletme mezunuydu kafenin o kısmıyla ilgileniyordu. Mahir tercümanlık yapıyordu. Ben görsel sanatlar okuyorum. Efsun psikoloji okurken Esat 6 yıldır ekonomi okuyordu. Mezun olamamıştı bir türlü.

“Çok yoruldun otur biraz.”

“İyiyim Mahir.”

“Şu adamı arayacaktın onu ara birde kahve iç. Bugün hiç içmedin başın ağrır.”

“Aramasına gerek yok. Gelene bakın.”

FIRÇA İZLERİ (İLK KİTAP)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin