🖌
Baktıkça kaybolduğum okyanus gözleri, dağınık asla şekil verilemeyen saçları, ince dudakları, kirli sakalı her şeyiyle mükemmeldi. Bazen elini tutabildiğime, sarılabildiğime, özgürce vakit geçirebildiğimize inanmıyordum. Bir insanın yemek yiyişi bile harika olur muydu? Esved’in harikaydı. Çatalı, bıçağı kullanışı, lokmasını yutarken oynayan adem elması izlenesiydi.
Gözlerimi ondan ayıramıyordum. Kahvaltımı yarım bırakmıştım. Kafasını kaldırınca göz göze geldik. İnci dişlerini bana sundu.
“Aklını nasıl başından aldıysam elinde çatalın kaldın öyle.”
Sırıtıyordu bir de pislik.
“N-Ne izlemesi canım? Dalmışım öyle. Yorma kendine.”
Başını tabi tabi der gibi salladı.
Kekelemeseydim iyiydi. Başımı iki yana salladım.
“Güzelim, ciddiyim. Aç kalacaksın.” Kendini gösterdi. “Mükemmel sevgilin hep burada, doyur karnını.”
Gözlerimi kıstım.
“Bende seni mütevazı sanırdım.”
Çatalını tabağına koydu ve ellerini çenesinin altında birleştirdi.
“Sana bakınca kendimi övmem gerektiğini hissediyorum. Güzelliğine bu şekilde yakışabilirim.”
Onunla aynı pozisyona geldim.
“Bana bir sen yakışırsın, her şeyinle.”
Gülümseyip, göz kırptı.
Kahvaltımıza sohbet eşliğinde devam ettik.
“Sana bir şey anlatacaktım aslında ama şuan konuşmak istemiyorum. Ortam bozulmasın.”
Ağzımı peçeteyle sildim.
“Öğle yemeğine ne dersin?”
“Allah derim.”
Sırıttım.
“Kalkalım mı? Okula uğrayacağım.”
“Tamamdır beni de okula atar mısın? Öğle yemeğini kafede mi yiyelim?”
“Öyle yapalım.”
…
Okulun önüne gelince yanağını öpüp indim. Derse beş dakikam kaldığını görünce koştura koştura sınıfa girdim.
Ek dersim çıkınca öğleni bulmuştu okuldan çıkmam. Esved’i aradım.
“Canım geçtin mi kafeye?”
“Yoldayım, sen ne yaptın?”
“Okuldan çıktım şimdi, geçiyorum kafeye.”
“On beş dakikaya gelirim.”
Kapının önünde Efsun karşıladı beni.
“Hoş geldin. Geç kaldın.”
Çantamı tezgaha bıraktım.
“Sorma ya, ek dersim çıktı.”
Tek gözünü kıstı.
“Esved’i de çağırmak istediğine emin misin?”
Göz devirdim.
“Yolda, geliyor.”
Mırıldandı.
“Kan çıkmasa bari.”
“Abartma Efsun. Söz verdiler.”
Bir şey demedi. Beyler gelene kadar önlüğümü giydim ve masaların arasında dolaşmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FIRÇA İZLERİ (İLK KİTAP)
Novela Juvenil🖌 Geçmişleri birlikte olmalarına müsaade edecek miydi? Acıları onları birleştirecek ya da ayıracaktı. Seçimi onlar yapacaktı...
