Ashton's POV
She's weird. I don't know if she really doesn't remember what happened last time. It's really impossible for her to forget it. Did she hit her head? No, maybe she fell off the stairs then boom! Amnesia! Knowing how clumsy that girl is. But how could she remember me if she has an amnesia? Uhm, short term memory loss? She can't fell off the stairs, too, condominiums have elevators.
Or maybe she was just pretending not to remember because.. because.. I kinda confessed to her? Well, it's not really a confession, though. It's what you call 'real talk'. Remembering my actions and words that night was a nightmare. I sound so gay. So maybe she felt awkward about it.
DAMMIT. She's making me crazy
If she really did forgot about it, then good for me. I think having her beside me will just make her life complicated. But my shitty blood-pumping organ says the opposite.
Should I just stay in my place?
Should I just continue being the Ashton she knew?
I think I should..
~~~~
Alex's POVKanina pa ko iritang-irita sa babaeng bwiset na to. Pero nang sabihin niyang patay na si Vince, nabuhay ang dugo ko. Naalala ko ang pagsaksak ng isang lalaking naka-itim kay Vince. Parang sinusunog ulit ang mga lamang-loob ko. Dahil sa mga pagpupumiglas ko kanina, ayun, dumugo na nang husto ang sugat ko sa tagiliran. Anak ka ng pitong demonyo, Ella.
Hindi ko talaga alam anong nagawa ko sa uod na to para ganituhin niya ko. Ganito ba siya kagalit noong iningungod ko yung pagmumukha niyang tinapakan ng elepante sa kobeta ng Ladies Room last time? Well, wala akong pinagsisisihan.
Pero wala akong maisip na sapat na dahilan para galawin niya sa Vince. Masyado niyang pinapainit ang ulo ko at galit ang nangingibabaw sa akin ngayon.
Tinitigan ko siya ng masama at unti-unti naman siyang napaatras. Sabi na eh. Kahit nakagapos ako, iba talaga ang hatak ng killer look ko. Hayop na to. Hintayin niyang makawala ako at siya ang unang-una kong ilalagay sa death list ko. Pagbabayaran niya ang kung anuman ang ginawa niya kay V.
Pero may napansin akong dalawang tenga ng rabbit na naka-usli sa likod noong blue na drum. Unti-unti itong umangat only to see Vince giving me his killer smile at nakapeace sign. At nagwave pa. Aba, nagawa pang ngumiti? Ano to? Photoshoot?
Kahit papano ay gumaan ang loob ko ng makita ko siyang buhay at humihinga.
Tiningnan ko ulit si babae na ang mukha eh parang nakakita ng multo. Good thing dahil nakatalikod siya at hindi niya nakikita si Vince. Kung kanina ay masyado akong wild, malikot at nagpupumiglas, ngayon naman, unti-unti akong ngumiti at nagslouch sa upuan. Since buhay naman pala si Vince, edi asarin na natin tong gagang to.
Ba't ko ba inisip na ganun kadaling mapatay si V? Iba't-ibang klase ng martial arts ang na-master niya at marami nang kalaban ang napatumba niya, ngayon pa ba ko magdududa?
Pero alam kong duguan si V, nasaksak siya.
Sandali lang to, V, paglalaruan ko lang siya saglit.
"Oh? Natahimik ka diyan?"
Napalunok si bruha at tinitigan ako ng mabuti.
"Y-you.."
"Me? What about me? I know I'm gorgeous."
Nanlalaki ang mga mata niya. Ano ba meron sa mukha ko? Kalmado na nga ako ngayon.
"You're not normal.. y-you freak.."
Sabi niya habang nakaturo sa mukha ko.
Alam ko, hindi ako normal..
BINABASA MO ANG
The Player's Game
FanfictionHindi siya marunong magseryoso. Mahilig siyang maglaro. Wala siyang kinatatakutan. Handa siyang sumugal. Walang siyang binibigyan ng importansya. At magaling siyang magpaikot. Handa ka bang maging laruan para makapasok sa mundo niya? Sa puso niya?