Alex's POV
“Oy, Ashton, ma--” natigil ako sa sinasabi ko ng makita ko si Ashton na topless at basa ang buhok. Jusko! Ikalawa na to! Agad kong isinara ang pinto at saka ako sumandal dito at napakapit ako sa doorknob.
Kinabahan yata ako bigla. *lunok laway*
Parang nabuhusan ako ng malamig na tubig dahil binuksan niya bigla ang pinto at napaupo ako sa sahig. Leche, natuluan pa ko ng tubig galing sa buhok niya. Agad akong napatayo. Nakatuwalya lang siya.
“Oh, sorry. You were saying something?” Inosente niyang tanong. Ako lang ba ang na-a-awkward sa itsura naming dalawa ngayon?
“A-ano k-kasi.. ma--” napalunok ako agad ng laway ko ng bigla siyang lumapit sa akin at hinawakan ang noo ko.
“Are you alright? Namumutla ka.”
ABA PUNYEMAS NAMAN! SINABING SA MATA TUMINGIN EH!
Alex, sa mata ka tumingin, okay? Okay? *tingin sa ilong*
*sa lips*
*sa dibdib*
*sa abs*
“Hey, may sakit ka ba?” HInawakan niya ang magkabilang pisngi ko. Umiiling naman ako.
“If something’s bothering you..”
“I know you’re just there for me.” Pagtatapos ko sa sasabihin niya. Something that bothers me? Your presence, itself. He smiled.
“Assuming. That’s not what I’m going to say.” Niyakap niya ko then he tapped my back. Masyado akong nastarstruck sa kanya di ako agad nakagalaw. Amoy vanilla siya. O.O
He’s hugging me with his bare chest for heaven’s sake! Normal lang ba to para sa kanya? Hindi man lang niya nilalagyan ng malisya yung ginagawa niya?
O sadyang malisyosa lang talaga ako?
“Forget everything you’re scared of, Alex.” He said. At doon ko na siya niyakap pabalik. Ba’t ba kasi pinaalalahanan pa ko. Baka ngayon, masaya kami, tapos bukas o sa makalawa, hindi na. Ayoko. Yun lang naman ang ikinakatakot ko e. Yung safety niya.
“Uh, Alex. I think our position right now is a bit awkward.” Ngayon niya lang naisip yan? Nako naman! Agad akong kumalas sa pagkakayakap sa kanya. Ang mukha niya? Parang wala talaga siyang alam sa ginagawa niya. Innocent Ashton.
“I’m sorry for hugging you naked, we--” hindi ko na siya pinatapos dahil pakiramdam ko umakyat lahat ng dugo ko sa katawan at dumiretso sa mukha ko. Nahihiya ako. Alam ko naman kung anong sasabihin niya. -.-
Ashton’s POV
Why did she run? Did I say something wrong?
I’m going to say, “I’m sorry for hugging you naked, well, half-naked I mean.”
She didn’t let me finish, though.
I thought it was alright since I’m wearing my cargo shorts underneath my towel but then I realized, it’s something I should have not done.
It’s not a conservative act. o.o
[A/N: Buti pa si Ashton, conservative, si Alex? Ayun, niyakap lang kung anu-ano nang iniisip.]
Alex’s POV
Naisipan kong maglakad-lakad muna dito sa dalampasigan. Ang lamig ng hangin, marami ring stars. Ang payapa ng paligid.
BINABASA MO ANG
The Player's Game
FanfictionHindi siya marunong magseryoso. Mahilig siyang maglaro. Wala siyang kinatatakutan. Handa siyang sumugal. Walang siyang binibigyan ng importansya. At magaling siyang magpaikot. Handa ka bang maging laruan para makapasok sa mundo niya? Sa puso niya?
