"Kar yağıyor." diyerek kitap okuyan çocuğu dürttü Kenma. Kuroo kitabı bırakıp cama çevirdi bakışlarını. Gece biraz yağmurla karışık yağmıştı ama şimdi sadece kar vardı.
"Tutar mı acaba?" diye mırıldandı.
"Tutar. Her sene tutuyor zaten, biliyorsun."
"Doğru." diyerek gülümsedi Kenma. Dışarıda olduğunda karı sevmezdi ama camdan bakınca etrafı karla kaplanmış, bembeyaz görmeyi seviyordu.
"Yılbaşına az kaldı." diyen Kuroo'ya baktı ve geçen seneki yılbaşını hatırladı. Kuroo ve annesini davet etmişlerdi, hep birlikte yemekler yiyip oyun oynamışlardı. Çok eğlenceli geçen bir gün olduğu için hâlâ dün gibi hatırlıyordu.
"Bu yılbaşında da bizde olursunuz, değil mi?"
"Bana kalırsa size taşınırım bile." deyince Kenma hafifçe kıkırdadı. Bazen gerçekten orada yaşıyor gibi davranıyordu, tabii kimse şikayetçi değildi bundan. Herkes seviyordu çocuğu.
"Ufff sıkıldım!"
"Ben de. Nintendom olsaydı-"
"Ben sıkılmaya devam edecektim." Kenma gülümseyerek omuz silkti.
"Buradan çıkınca yapmak istediğin bir şey var mı?"
"Hayır."
"Niye?"
"Olmak zorunda mı?"
"Hayır ama çok uzun zamandır buradasın ya, belki gitmek istediğin bir yer vardır diye sordum."
"Bilmiyorum. Olursa söylerim ama."
"Peki ya okul bittikten sonra?" diye sordu Kenma'nın cevabını es geçerek.
"O kadar yaşayacağımı düşünmediğim için hayal kurmuyordum." diye mırıldandı acı bir sesle.
"O zaman şimdi kuracaksın. Üç dakikan var."
Sessizlik oldu. Ne gibi bir hayali olabilirdi ki? En fazla başka bir şehir veya ülkede üniversiteye gidip bir iş bulup tamamen taşınabilirdi. Aklına pek fazla bir şey gelmiyordu.
"Başka bir ülke veya şehirde üniversiteye giderim belki. Sonra orada çalışmaya başlar ve temelli taşınırım. Biliyorsun, buradan sıkıldım nasıl olsa."
"Beni hayaline koymadın mı?!" Sitem ve üzüntü karışık baktı yatakta oturan çocuğa.
"Kendimi bile hayal etmedim ki! Sadece yaparım dedim."
"Ah Kenma.. Tamam sıra bende. Ben seninle aynı üniversiteye gideceğimizi düşündüm. Ayrıca kendi evimize çıkacağımızı. Hatta evin içini bile hayal ettim. Bir kedi de alırız. Araba da alır her hafta sonu farklı yerlere gideriz. Okulumuz bittikten sonra birkaç aylığına da karavan kiralarız ve bir sürü yeri gezeriz!" Heyecanla, birkaç solukta söyledi hayalini. Kenma birinin hayalinin içinde yer almanın verdiği hisle gülümsedi. Tanımlayamayacağı bu hissi kaybetmek istemiyordu kesinlikle.
"Ne dersin? Olur değil mi?" Kenma başını salladı. "Hayır diyemem çünkü bu mükemmel bir hayal."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
promise || KuroKen
FanfictionİÇERİK UYARISI:YEME BOZUKLUĞU, DEPRESYON Aşklarım lütfen bir yeme bozukluğu ya da bozulmuş yeme davranışı yaşıyorsanız, hatta yaşamasanız da sizi etkileyeceğini düşünüyorsanız lütfen okumayın.
