promise || KuroKen

2x8

'Neden böyle hissediyorum?' diye düşünürken parmaklarıyla oynuyordu. Kenma'yla güzelce konuşmuştu evet ama hâlâ o yokken olanları bilmiyordu. Aslında...dinlemek istemiyordu. Her ne kadar itiraf edemese de öfkesi hâlâ geçmemişti. Kenma'yı suçlamak, sabah yaptığı gibi kızmak istiyordu ona. Aklını başına getirmek istiyordu bu şekilde ama bu doğru bir davranış olmazdı.

Burada bir gün daha kalacaklardı, yarın akşam geri döneceklerdi çünkü okulu aksatmamalaı gerekiyordu. Zaten annesi sürekli yanında olacaktı Kenma'nın. O yüzden endişelenecek bir şey de yoktu.

Eskiden olsa onu bırakamazdı ama şimdi...böyle hissediyor olmak kendine kızmasına neden oluyordu. İçten içe ondan sıkılmış olmaktan korkuyordu çünkü öyle bir şey olsa verdiği bütün sözler boşa verilmiş olacaktı. Boktan birine dönüşecekti.

"Bokuto? Uyuyor musun?" Yerde yatan çocuğu ayağıyla dürttü. Ses gelmemişti. Oflayarak kalktı yataktan. Tavsiye alması gerekiyordu, bir şeyleri tek başına halledemediğini hissediyordu.

Bokuto yerine kiminle konuşabileceğini düşünürken Akaashi geldi aklına. Onunla çok yakın sayılmazlardı ama Bokuto sayesinde arkadaş olmuşlardı. Ona yazsa sorun olmazdı herhalde. Hem..doğru söylemek gerekirse Akaashi Bokuto'dan daha mantıklı biriydi.

Hey

Uyuyor musun?

Hayır

Bir şey mi oldu?

Şey

Bokuto uyuyor da

Benim de biraz tavsiyeye ihtiyacım var

Aklıma sen geldin

Tamam

Ne oldu

Bugün Kenma'yla konuştuk, aramız düzeldi gibi

Ama ben hâlâ çok öfkeli hissediyorum

Ona iyi davranmak zor geliyor

Bu yanlış bir şey, değil mi?

Ondan sıkılmış olmak beni çok korkutuyor

Ona o kadar çok söz verdim ki şimdiye kadar, onu bırakırsam her şey çok daha kötü olur

Hem, onu hâlâ sevdiğime eminim ama öfkemi içimde tutmak istemiyorum

Bana hissettirdiklerini yüzüne vurmak istiyorum sadece

Tanrım! Bu çok bencilce

Anlıyorum

Öncelikle, bu bencilce değil

O ne kadar şey yaşadıysa sen de bir şeyler yaşadın nasıl olsa

Her zaman pozitif biri olamazsın

Ona kızmak istemekte haklısın ayrıca

Seni arkada bıraktığı için öfkelisin, bunu çok iyi anlıyorum

Onun tarafından bakınca onu haklı buluyorum, senin tarafından bakınca seni.

Yani biriniz haklı biriniz haksız demeyeceğim

Onun da seni anladığına eminim ayrıca. Yani belki ona kızsan bile seni suçlamayacak.

Tabii üzülmez diyemiyorum, ama sana hak verecektir

Ama bunu yapamam, onu incitmek istemiyorum dersen

Biraz uzaklaşman gerekiyor

Kendine zaman tanı

Unutma, her zaman mükemmel bir erkek arkadaş olamazsın

Onun ne kadar duyguları varsa senin de var

Kendine yüklenme

Tamam mı?

Tamam

Teşekkür ederim

Yardımcı olabildiysem sevindim

Bir şey olursa hiç çekinme, yaz lütfen

Tamam

Tekrardan sağ ol

Bokuto'nun fooğrafını atmamı ister misin?"

Olur

*fotoğraf*

Teşekkürler

İyi geceler

İyi geceler

"Üzgünüm Kenma, ama Akaashi haklı. Biraz uzaklaşmam gerekiyor. Umarım o sürede kendin idare edebilirsin." Mırıldandığı cümlelerden sonra biraz kötü hissetmişti. Onu yalnız bıraktığı için bu hâle gelmişti zaten. O yüzden bunun iyi bir karar olduğundan emin değildi ama denemek zorundaydı. Kenma daha kötü olursa kendini suçlayacağını biliyordu ama Akaashi deyince fark etmişti ki, şu zamana kadar hep pozitif olmaya çalışmıştı. Kendisi kötü hissettiğinde bile göz ardı etmişti, hayattaki tek amacı Kenma'yı iyileştirip mutlu etmekti sanki. Biraz da kendine odaklanmak...kötü bir şey olmamalıydı.

Düşünmek başını ağrıtıyordu ama yapabildiği başka bir şey de yoktu. Doğru kararlar vermesi gerekiyordu, bazı hataların geri dönüşü olmuyordu. Geri alamayacağı bir hata yapmak istemiyordu.

Önceki bölümle üst üste atsam daha iyi olacaktı, kesik kesik oldu üzgünüm. Ama bir anda karar verdim yazmaya.

Biri yorumunda Kuroo'nun çok erken affettiğini söyledi ve biraz geriden bakınca haklı buldum onu. Sizi sıkmamak için uzatmak istememiştim ama yine de Kuroo'nun durumunu detaylandırmaya devam edeceğim sanırım. Her ne kadar konu Kenma'nın hastalığı ve yaşadıkları olsa da Kuroo da baş karakter ve sanırım bu sezon onun üstüne daha çok düşeceğim."