promise || KuroKen

19

Kenma psikoloğu ve diyetisyeniyle görüştükten sonra odaya döndü. Pazar gününe kadar daha kalacaktı burada. Sonra..artık eve gidebilecekti.

Bunun ne anlama geldiğini düşünmek korkutuyordu onu. Kilo almanın kötü bir şey olmadığına alıştırmaya çalışıyordu kendini ama ya biri onu görüp 'kilo almışsın' derse ne olacaktı? O zaman kötü hissedeceğini ve çok etkileneceğini biliyordu. Bundan korkuyordu.

Sıkıntıyla baktı etrafına. Yine canını sıkacak şeyler düşünüyordu, bunu engellemek çok zordu. Oyalanacak bir şeyler bulmak için gözleriyle iyice taradı odayı. Dizi izlemekten başka bir şey bulamamıştı. Bu kafayla ders çalışabileceğini düşünmediği için denemeyecekti bile.

.

"Tanrım! Çok soğuk!" Kızarmış yanaklarıyla kapıdan giren Kuroo'ya korkarak baktı Kenma. Aniden girdiği için korkmuştu.

"Gel yanıma." Kendisi peteğin yanında ısınıyordu, Kuroo da yanına gidip oturdu.

"Bugün nasılsın?"

"Bilmiyorum, iyiyim sanırım. Okul nasıl geçti?"

"Sıkıcı, tahmin edersin ki." Kenma başını salladı ve boğazını temizleyip konuştu. "Pazar sabahı çıkabilirmişim."

"Ne?!" Kuroo heyecanla döndü kıpırdandı. "Gerçekten mi?"

"Hı hı."

"Bu çok güzel! Çok sevindim!" Kenma bir şey demeyince devam etti. "Sen sevinmedin mi?"

"Sevindim ama...aynı zamanda korkuyorum biraz. Yeni yeni kabulleneniliyorum kilo almamı ve eğer herhangi birisi bana kilo almışsın derse tetiklenirim diye korkuyorum."

"Öyle diyen olursa döverim. Hem aslında belli olmuyor, sadece sen çok incelediğin ve kafaya taktığın için fark ediyorsun."

"Oluyor."

"Hayır. Çok ciddiyim."

"İnandıramayacağını biliyorsun." diyerek hafifçe güldü.

"Aa aklıma ne geldi!! Eve gidince kutlama yapacağız!"

"Gerek yok-"

"Saçmalama, tabii ki var! Çok güzel zaman geçireceğiz."

"Zaten yılbaşı yaklaşıyor, boşuna iki kere yapmayalım."

"Kenmaa! İtiraz etme bir kere de."

"Peki."

"Ne yapabileceğimizi düşünelim. Birilerini çağırmak ister misin?" Kenma başını iki yana salladı. Zaten Kuroo'dan başka yakın diyebileceği bir Fukunaga vardı. Onunla da okul dışında görüştüğü söylenemezdi.

"O zaman sadece ikimiz olalım! Pizza sipariş eder, odamı ışıklarla süsler, müzik dinleyip dans ederiz. Ne dersin?" Güzek fikir plsa da Kenma'nın tabii ki de takıldığı tek şey pizzaydı.

"Pizza mı?"

"Ya da istediğin başka bir şey. O aklıma geldi diye söyledim. Hastaneden çıktığın ilk gün seni streslendirmek istemiyorum."

"Şey, düşünürüm o zaman."

"Tamam."