Buzlar için de kalbim donmakta kış soğuğunda
Yıllar geçmiş girmeyeli sevda gün yine batmakta
Açlık sınırına ulaşmaya çalışmakla geçiyor hayatım
Sevda yoksuluyum dünya üstünde ömürum yalnız yalnız galiba mematim
Kalbimin dünyasında ne hayaller döner bilmez kimse
Gitmek isterim her akşam Allah rızası kokan bir eve
Yüzüne baktığımda hakkı göreceğim bir eşe
Kapının dışında bırakarak dünyalık neyim varsa
Sarılmak ahiretlik diye sevdiğim insana
Konuşmaya hacet olmadan sadece bakarak anlatmak
Kafamda gelecekten istediğim bu bundan ibaret Nevvamda mutlu olmak
