Kan Taşı

2K 36 9
                                    

Yüzyıllar geçti ben hala burdayım

Seller akar yanımdan kopar parçalarım gider

Bir yanim yosun tutmuş

Kenarimda kekik biter

Bu uçsuz bucaksız vadide dururum

Nice insanlar gördüm bilmem sayısını

Çok çoban geçti ötemden

Kış geceleri yalnızım karanlıkta

Ama ben hep burdayım ne olursa olsun

Sabır derler bazıları

Bazıları imkansız

Ama ben dururum bu vadide sessiz sedasız

Adımı sorarsan başkadır benzemez kimseye

Hemen yanıbasimda bi mezar var diye

Yıldızlı bir geceydi geldi iki kişi

Soluk soluğa oğlan kızın kesilmiş nefesi

Belliydi ki korkmuşlar

Yahut bu dağ başında kaybolmuşlar

Sokuldular yanıma yan yana oturdular

Neredir burası diye bana sordular

Dedim lisanı hal ile bir duraktir bura

Baharda otlar yazın kuraktir bura

Eylerim çobana barınak tavşana kucak

Yoldan geçen yolcuya duraktir bura

Derken çoğaldı sesler eller üstünde ateşler

Korktu kız sarıldı oğlana

Öbürleri gelir olmuştu bu yana

Oğlan uzattı başını kenarımdan gelene baktı

Gamdan olacak ki gözünden iki damla aktı

Kıza baktı uzun uzun sardı başını göğsüne

Kızda sarıldı siper etti kendine

Biri baktı bağırdı "ordalar"

Eller ellerde gözler gökte zordalar

Derken üstüme değdi kurşunlar arda arda

Sevenlere siper olmakta varmış dünyada

Gün doğarken gelenler geri gittiler

Bu yağmurdan kim kurtulur deyip güldüler

Kız uzanmışti dertop bedeni

Anlamadım bu kanı ölmek mi sebebi

Oğlan doğruldu ağlayarak eşti böğrümu

Nazlı yarini bıraktı gitti güne doğru

O zamandan beridir o kız var yanımda

Kan damlar bazen ondan olan başımda

Sol YanımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin