Ben sana hiç bilmediğim türkülerden söyledim
Sustum ki duyasın içimden
Bir yandan bir yana geçti gemiler
Yol bilmez iz bilmezim
Ikinci dünya savaşının ardında bıraktığı şehirlere benzerim
Tek ayakta olan yerim merkezim
Gün gelecek tek ot bitmeyecek bilirim
Havf ve reca arasında
Geçmeye mahkumum neylerim
Hayyamın sekarâtı
Akşamüstü sendeyim
Mühlet verilmez aşka
Ömür biçilmez bilinçli eskitilmiş eşyalar gibi
Garantisi yoktur
Bozulacağını kabullenmek gibi
Ama iman vardır aşka
Inanmaktır en önce
Sonbaharda giden kuşlar
Baharda geri dönünce
Soluğundan uzak kalsa yarin
Olmayacak bilsen yarın
Sevmektir imanım
Göz görmese bile
