Galebe geldi yüreğim kartalcasina meyilli sonsuzluklara
Kırmızıya çalan hayallerim yağmur misali yağarken tepeme
Sen gelirsin aklıma
Kendimi bambaşka görürüm
Ellerimde alevler senin gibi sevdiğim o şehri yakarken tahayyül ederim kendimi
Gidişlerim var hatrımda arkamdan batarken gün
Belki kaybettim belki yıkıldı yakıldı hayallerim
Katlolunmus ümitlerim kanlar içinde yerde yatar
Herşeyin efsanesi olur zaferin, kudretin
Bu da benim destanim
Öyle bir kaybettim ki
Ne akıl erer ne duyulur feryadim
Öyle bir yandı canım ki ayrıldı etim kemiğimden
Sen gittin belki ama ben bana ait güruhun en büyük kaybedeniyim
Öyle bir düşerim ki yere benden önce düşen utanır halinden
Ve ben öyle bir giderim ki bırak ayak izini tozumu bırakmam ayak bastığın yerde
