Gözlerim kapalı bedenim burda ama ruhum değil
O başa yerlerde kimsenin bilmediği
İzinsiz giripte kimsenin rahatsız edemediği
Üzüntünün olmadığı dudakların daima güldüğü
Koskoca bir ova üstü yemyeşil
Gökyüzü hiç olmadığı kadar mavi
Çiçekler uzanır binbir renkte
Nehirler akar uzadıkça uzar güne
Güneşim bile bir başka
Isıtır ama yakmaz
Karım desen üşütür ama dondurmaz
Ağlamak yasaktır mutluluktan olmazsa eğer
Ne zaman sıkılırsam gelirim buraya
Bak şu tepenin arkasında bir göl var
Kenarında ağaçlar uzanır göğe
Dünyaya çok benzer ama çokta farklıdır
Mesela öfke yoktur burda
Kimse kızmaz kimseye durduk yere
Bu ağaçlar kesilmez örneğin
Bu su berraktır daima kirletmez kimse
Ama hepsinden önemlisi benden başka kimse yoktur
Kan dökülmez burda
Yada kimseye verilmez toprak
Yetim kalmaz kimse cansız bedeni toprağa bırakmaz
Nefret yoktur kin beslenmez yüreklerde
İnsan vardır sadece arı duru insan
Birbirine Düşman olmayan
Ayırmayan birbirini öldürmeyen
İhanet yoktur dünyaları yıkan
Zalim yoktur ki zulum olsun
Gönül ister ki hep böyle kalsın