Devran deveran eder durmaksızın
Gül vechinde yaşar noksansiz solmaksizin
Ne bir hata ne bir kusur olmaksizin
Özledim seni sadece özledim
Olmayacak duaya demem amin bilirsin
Olmayacak duasın artık ümitsizim
Bin yıl oldu sen yoksun sensizim
Özledim seni sabahın oluşunda
Ne elimdir ne şedittir bu acı
Lokmana arzuhal ettim yoktur ilacı
Yürümeye dahi takatim yok kesildi ricleynin takati
Özledim mahpusa sema gibi seni
Hak ettim mi etmedim mi bilmiyorum
Garib oldum gureba oldum
Gökte ki cılız bir bulut gibiyim bir varım bir yokum
Özledim toprağa yağmur gibi seni
Cok acıdı canım varsın olsun
Yürek mevzisi kanasin kurusun
Lâkin acının ne sonu ne sınırı var
Özledim anneye hasret çocuk gibi seni
Duymazsin sesimi bundan sonra ebedî
Ne olur ki sende olsa bende olsa ayrılık sebebi
Özledim seni hiç bilemezsin
Öyle özledim ki ciğerimi sökseler böyle inlemezdim
Sen niye icabet et gel rüyama
Sonu ağlamakla geri dönmeksede dünyama
Özlemek acı özlemek fena
Özledim seni Nazimin Anadoluyu özlediği gibi
