Incecik bir yol uzadıkça uzuyor
Ayaklarım buz kesmiş galiba su sızıyor
Yürümekle bitmiyor anlamadım ben bunu
Başını gördüm lakin nasip olmuyor görmek sonu
Bilemem ki nicedir bu yoldayim ben
Bahar gelmiş idi o vakitten beri durmadan ayaktayım ben
Yoruldun mu dersen pek değil
Ama bıktım artık yürümeye denk değil
Bir hevesdir dedik çıktık yoluna
Lakin gitmeye mecalim dönmeye yüreğim yok
Er dediğin kişi ya varir yoluna o yolda olur yok
Yaydan çıkmış rüzgarı yarıp geçen ok
Ne önemi var ki ok bıkmışsa rüzgardan harcına mı geri dönmek
Geri dönmeden daha eftal değil mi yolunda ölmek
Ama yalnız ölmekte bir sıkıntı
Kim kazacak mezarı kim sırtlayacak imamın kayığıni
Sonra kim kılacak namazımi
Hadi buna da tamam
Kim bilecek beni iyi
Hem nasıl bilsinler ki yola düşmüş meczup yahut deli
Hem yakışır mi mümin adama yalan söylemek
Tamam yolcuya yardım sevap lâkin günah değil mi zanile övmek
Ölmek bile başlı başına dert oda para
Kendinden ceraat akar fakat kapanmaz o yara
Ölmek bedaya ama kefen para tabut para
Ölmeye dahi mecal kalmamış yalan dünyada
En iyisi siklastirmak adımları varirim belki
O zaman gün yüzü görür bu delinin defni
Bir ümit varirim yilmayayim sakın
Koskoca gövde varda mana da bir karınca kadarda mi yokum
