Ufacık ellerindi bağlayan beni hayata
Sahiplenislerimi severdin parlayan gözlerinle
Al al yanakların gül misali kırmızı
En çok beni severdin sen babasının kızı
Düş kurardik seninle uzun kış geceleri
Gülüp oynardik bölerdik heceleri
Şimdi daha soğuk kızım olmadan ellerin
Ben tek seni sever bunu hep söylerdim
Toprak mi insanlar mi seni benden alan
Kim böyle yalnız bırakıp yokluğuna salan
Özlerim kızım seni göğün mavisinde
Sana sarılır seni koklarim mezarının kendisinde
