Kağıttan gemiler yapasım var sana
Usanmadan
Boy boy
Bir su kenarı bulmalı
Ki yüzebilsinler
Ki suya bıraktığımızda bir anne baba edasıyla bakabilelim ardı sıra
Lâkin bilirsin batacak bu gemiler
Kabullenmek lâzım biraz da yordayabildiğimiz geleceğimizi
Öyle uzun cümleler kurasım var sana
Ellerini tutup nabzını hissederken bileğinde
An olupta bizi ölülerden ayıran tek şeyin o olduğunu bilerek
Sonra çalkantılı deniz gibi gözlerinin meddi ile ceziri arasındayken gözlerim
Bi haberken ciğerlerimize çektiğimiz havadan
Ve bi haberken teninin üstünden akıp giden ziyadan
Ne istersen var aşka dair
Ne istersen hali hazırda beklemekte seni
Lâkin eksiğimiz büyük
Ve o kadar anlamsız ki bu kadar şey
Mucizeler bekler herşey
Fakat esbaba irtibat yok
Her şey tamam hiç olmadığı kadar belki
Herşeyden önce sen yok...
