Ben aslında nefes alabilirdim
Ne biliyim mutluda olabilirdim
Ama içimde değişik bir şey oldu
Yaşama amacımin ön saflarında acılar durdu
Ben sevebilirdim zaten
Kalbim buz tutmasaydi yalnızlık soğuğunda
Ama öğrendim ki şart değil daima mutlu olmak
Kim bilebilir acının tadını nedir asiti solumak
Sebebi nedir ki herkes ister huzur
Ama bazısı düzende bazısı huzursuzlukta huzur bulur
Sonra efendime söyleyim şartmidir madde ile meczolmak
Kime kalbe göre daha efdaldir maneviyatta kaybolmak
Akıllı olmak nedir örneğin
Kendini düşünmekmidir doğmaktan ölene değin
O zaman meczubiyet rütbeyi halktır
Gayrisi altın dahi olsa aslında kalptır
