Olurdu elbet başım dik kalbim mağrur
Sen olmasaydın
Ellerim uzardı göğe tutardı iki cihanı
Eğer sen degmeseydin kalbime
Kanamazdi dizlerimin bozulmazdi oyunum
Sen girmeseydin çocukluk hayallerime
Oldu mu dersen olmadı
Hicran yükünü sırtladım da bir türlü dolmadı
Oysa ki bir dağ olmaktı maksadım başı mahmur
Destan olacaktım ben serrimdeki duman ile
Sen yıkmasaydin beni kökümden
Şiir olacaktım ben şairin bin zorlukla söylediği
Lakin kelimei garabetten farkım yok
Deniz olasım vardı sen yakmasaydin sinemde bu ateşi
Şimdi pis su birikintisinden yok farkım
Nevvam oldum aşka nevvam meşke nevvam
Bir kırık kalemim bir yüce davam
Fakat Nevvamin figanidir duyduğum sesim
Ben nevvam olduğumdan gayrı kesildi Nefesim
Bir yanım toprağa bakar bir yanım ezelim
Sakladım seni el değmez göz görmez yerlere
Gömdüm seni toprağa kabre ayan ettim haberlere
Nevvamin aşkına maşuk olmak ne ise
Nevvam olmakta mislidir kedere
