DOCTOR
Mula ospital hanggang makarating kami sa bahay ay walang tigil ang mga bibig nila sa pagsasalita nang kung anu-anong mga bagay about pregnancy. Actually, walang pumapasok sa isipan ko. I am literally outspacing.
"Dennise! We should celebrate! Or...or...you want us to help you surprise Joaquin?" pagkulit sa akin ni Pia.
"Ah, Pia thank you for that. Pero ayoko na sana mag-ganun. Gusto ko lang sabihin diretso sa kaniya," mahinang tugon ko sa kaniya.
The three look at each other but then shrugged their shoulders after. I am grateful that they are with me nang malaman kong buntis pala ako. Kasi kung hindi baka abutin pa ng matagal na oras bago ako madala sa ospital.
I just realized na kaya pala pabago-bago ang mood ko, nababahuan ako sa pabango ng asawa ko,at naghahanap ako ng pagkaing hindi ko naman palaging kinakain ay dahil may little baby na palang nasa tiyan ko.
"Are you sure you'll be okay here? Or do you want us to stay for few more minutes?" asks Deb who's sitting in front of me.
"Baka kasi kailangan mo pa kami. Para at least we can assist you if ever," Jill butts in, giving me a glass of water.
"Thank you so much for being thoughtful and kind. Your husbands must be so lucky to have you three—but yeah, I'm already fine and okay. Besides, nandiyan naman si Manang ang Ate Janet, they can help me." I told them.
Jill, Pia, and Deb went to my side, hugging me. They are all so sweet. Medyo naiilang ako kapag ganiyan silang tatlo sa akin, pero hindi naman na sila bagong mga tao. So, it's fine with me.
"Siyempre naman. We care for you. Basta if you need anything else, you can contact us...O paano? Alis na kami ha. Mag-iingat ka. And congratulations Mommy Dennise!"
I kissed them goodbye before I go inside my house. Si Manang naman, inabutan ako g glass of water. "Ay, Nanay! Hali po kayo saglit." pagtawag ko. Bumalik naman siya at tumabi rin sa akin.
"May sasabihin ka ba, anak?"
I smiled, "Magkaka-baby na po rito sa bahay." and then I informed, Manang immediately hug me in joy. I am so glad they are all celebrating with me.
"Nakuuu ang saya namang balita niyan, Dennise, anak! Congratulations ha! Matutuwa talaga niyan ang asawa mo."
"Natatakot ako, nay." From a happy atmosphere we are all enjoying, the air turned out to be mellow and soft.
"Anak, huwag kang matatakot. Narito naman ako, kami ni Janet. Tutulungan ka namin at aalagaan ka namin." mahinang bulong ni Manang habang hinahaplos niya ang aking buhok.
"Salamat po. Excited na akong maging mom! Magkakaroon na ng playmate itong sina Bebu and Bum,"
"Ay naku! Sana lalaki ano? Tapos kamukha ng tatay." biro pa niya. Natawa naman ako. Kahit anong gender naman okay lang sa akin.
———
CAPTAIN
I came home without Dennise greeting me from the main door. Baka tulog na o 'di kaya ay nagpapahinga that's why wala siya. Inabot ko kay Manang yung suitcase na dala ko.
